O możliwości wskazania właściwości miejscowej na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej decyduje spełnienie przez zainteresowanego przesłanek uznania go za osobę bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem osobą bezdomną jest osoba niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie gminy i niezameldowana na pobyt stały, w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności, a także osoba niezamieszkująca w lokalu mieszkalnym i zameldowana na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma możliwości zamieszkania.

W rozpoznawanej sprawie zainteresowany w dacie złożenia wniosku przebywał w Internacie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, który nie może być uznany za lokal mieszkalny. Oznacza to, że do uznania go za osobę bezdomną konieczne jest wykazanie, że nie posiada on zameldowania na pobyt stały albo zameldowany jest na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma możliwości zamieszkania.

W związku z tym, że zainteresowany od września 2005 r. posiada adres zameldowania w miejscowości sąsiedniej, do uznania go za bezdomnego konieczne byłoby wykazanie, że nie ma on możliwości zamieszkania w tym lokalu. Tymczasem okoliczności, na które powołuje się Burmistrz miasta, w którym wniosek złożono, dotyczące zamknięcia domu i pozbawienia go zaopatrzenia w media dotyczą poprzedniego miejsca zameldowania w mieście sąsiadującym.

Oznacza to, że ustalone przez organy okoliczności sprawy nie pozwalają na uznanie zainteresowanego za osobę bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej, w związku z czym określenie właściwości miejscowej na podstawie art. 101 ust. 2 tej ustawy jest niemożliwe.

Mając na uwadze, że w związku z faktem kontynuacji zameldowania w miejscowości (zamieszkania przed umieszczeniem w domu dziecka) oraz brakiem uzewnętrznienia przez zainteresowanego zamiaru skoncentrowania jego spraw życiowych w określonej miejscowości, należy uznać, że nie doszło do zmiany dotychczasowego miejsca zamieszkania i nadal pozostaje nim miejscowość, w której mieszkał przed zamieszkaniem w placówce.

Fakt bowiem, że zainteresowany opuścił tę miejscowość w związku z umieszczeniem go w domu dziecka, rodzinie zastępczej, ponownie w domu dziecka, a końcowo w internacie nie stanowi przesłanki wskazującej na ustanie jego zamiaru pobytu w tejże miejscowości.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 października 2022 r., sygn. I OW 80/22

Źródło: CBOSA