Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

WSA: Europejska zasada swobodnego przepływu osób, a fundusz alimentacyjny

WSA: Europejska zasada swobodnego przepływu osób, a fundusz alimentacyjny fotolia.pl

WSA w Krakowie stwierdził, że tymczasowe przebywanie małoletniego poza granicami kraju w celu pobierania nauki, nie stanowi przeszkody do przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Odmienna wykładnia narusza fundamentalną zasadę wypracowaną w Unii Europejskiej tj. zasadę swobodnego przepływu osób.

Organ I instancji odmówił matce skarżącego przyznania świadczenia, stwierdzając, że małoletni nie spełnia przesłanki spełnionej w art. 1a ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, tj. nie zamieszkuje przez okres świadczeniowy na terytorium RP. Dodatkowo egzekucja alimentów od ojca na podstawie wyroku Sądu była bezskuteczna.

Matka odwołując się wskazała, że nie posiada żadnych dochodów. Argumentowała, że jest bezrobotna, nie ma prawa do zasiłku oraz legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Mogła więc podjąć pracę jedynie w Zakładzie Pracy Chronionej, którego nie było w jej miejscu zamieszkania. SKO utrzymało decyzję w mocy.

WSA musiał odpowiedzieć na pytanie, czy skoro skarżący przebywa i uczy się w Wielkiej Brytanii, to jest uprawniony do pobierania świadczenia. W opinii Sądu organy dokonały błędnych ustaleń. Matka oświadczyła oraz przedłożyła dokumenty świadczące, że syn przebywa za granicą w celu ukończenia szkoły, nie wiąże przyszłości z tym krajem, a jego centrum życiowe jest w Polsce, gdzie zamierza wrócić po zakończeniu nauki. Ze sprawy jednoznacznie wynikało, że centrum spraw życiowych skarżącego pozostaje w Polsce. Nie sposób zatem przyjąć, że nie zamieszkuje on na terenie RP.

Zgodnie z art. 26 § 1 k.c. "Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.". Bezsporne jest, że matka skarżącego jest obywatelką polską i ma miejsce zamieszkania na terytorium RP. W konsekwencji, miejscem zamieszkania skarżącego jest miejsce zamieszkania matki, bez względu na to, gdzie przebywa syn pobierając naukę. Tymczasowe przebywanie skarżącego poza granicami kraju w celu pobierania nauki, nie stanowi przeszkody do przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Odmienna wykładnia przyjęta przez organy narusza fundamentalną zasadę wypracowaną w Unii Europejskiej tj. zasadę swobodnego przepływu osób. Swobodny przepływ osób (SPO), jako jedna z czterech podstawowych swobód, stanowi fundamentalne prawo przyznane obywatelom Unii Europejskiej przez Traktaty. Zasada ta jest kamieniem węgielnym integracji europejskiej, stanowi ogromne wzbogacenie wolności osobistych obywateli i społeczeństw. 

Odmowa przyznania przedmiotowego świadczenia byłaby swoistą "premią" dla dłużnika alimentacyjnego, w stosunku do których nie byłyby podejmowane działania regresowe. Skoro świadczenie przysługuje dziecku pobierającemu naukę w kraju, to odmienne traktowanie dziecka uczącego się za granicą, gdzie koszty utrzymania się z reguły wyższe, byłoby nielogiczne i stanowiłoby swoistą dyskryminację tego dziecka.

Wobec tego Sąd uchylił zaskarżoną oraz poprzedzającą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

III SA/Kr 393/22 - Wyrok WSA w Krakowie, orzeczenie jest nieprawomocne

Pt., 19 Sp. 2022 0 Komentarzy Dodane przez: Gabriela Trocka