Organ pomocy społecznej ustalając odpłatność za usługi opiekuńcze jest związany zasadami określania odpłatności za takie usługi ustalonymi w uchwale przez właściwą radę gminy i tylko na podstawie takiej uchwały może określić odpłatność w konkretnej wysokości.

Artykuł 106 ust. 3b ustawy o pomocy społecznej powinien być odczytywany łącznie z 50 ust. 6 ustawy, który upoważnia radę gminy do wydania przepisów określających szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania. Oznacza to, że ustawodawca upoważnił organ samorządu gminnego do określenia sytuacji, w których możliwe jest zwolnienie z opłat osób, które korzystają z usług opiekuńczych.

W ocenie Sądu przepis art. 106 ust. 3 spełnia przede wszystkim funkcję gwarancyjną, wykluczającą możliwość każdorazowej zmiany decyzji w przypadku zmian w dochodzie osoby korzystającej ze świadczeń niepieniężnych. 

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 października 2021 r., sygn. III SA/Kr 584/21.

Źródło: CBOSA