Ustalając istnienie przesłanek z art. 101 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej należy zbadać: po pierwsze - czy sytuacja osobista i majątkowa osoby bezdomnej ubiegającej się o świadczenie na tyle odbiega od niedostatku środków utrzymania występującego w innych tego rodzaju sprawach, że pozwala na przyjęcie, że zachodzi przypadek szczególnie uzasadniony: po drugie - czy z uwagi na charakter sprawy wnioskodawcy można ją zakwalifikować jako niecierpiącą zwłoki.

O przypadkach szczególnie uzasadnionych sytuacją osobistą osoby bezdomnej można też mówić w kontekście podjęcia przez nią działań zmierzających do związania swojego ośrodka życia z danym miejscem pobytu w celu stabilizacji życiowej.

Wnioskodawczyni jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8  ustawy o pomocy społecznej. W tej sytuacji znajduje zastosowanie art. 101 ust. 2 ustawy, który stanowi, że organem właściwym do rozpoznania wniosku osoby bezdomnej jest organ właściwy ze względu na ostatnie stałe zameldowanie.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lipca 2021 r., sygn. I OSK 815/19.

Źródło: CBOSA