Zgodnie z treścią art. 39 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej zasiłek celowy może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej. Za taką należy uważać tylko tę, która związana jest z egzystencją, z codziennym życiem i codziennym zaspokajaniem potrzeb żywieniowych, zdrowotnych, mieszkaniowych, edukacyjnych. Za taką potrzebę nie można natomiast uznać spłaty zaciągniętej pożyczki. Tak wynika z wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 26 listopada 2020 r. sygn. II SA/Go 364/20.

Strona zwróciła się z prośbą o pomoc finansową w spłacie długu za mieszkanie. W toku sprawy ustalono, że strona prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. W listopadzie 2019 r. strona otrzymała dochód w formie pożyczki od rodziny w wysokości 1400 zł, którą organ wliczył do dochodu. Łącznie dochód wyniósł 2125,94 zł i przekracza kwotę kryterium dochodowego. Tak więc wnioskodawczyni – zdaniem organu – nie kwalifikuje się do przyznania świadczenia w postaci zasiłku celowego. Sprawa najpierw trafiła do SKO potem do sądu administracyjnego. Ten oddalił skargę strony.

Źródło: NSA