Ryzyka przy umowie o poprawę efektywności energetycznej – jest projekt rozporządzenia

Ryzyka przy umowie o poprawę efektywności energetycznej – jest projekt rozporządzenia fotolia.pl

Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej skierowało do konsultacji publicznych i uzgodnień międzyresortowych projekt rozporządzenia w sprawie zakresu ryzyka budowy i ryzyka uzyskania gwarantowanego poziomu średniorocznych oszczędności energii oraz szczegółowych czynników uwzględnianych przy ich ocenie. Projekt ma być wykonaniem delegacji ustawowej z art. 7 ust. 5 ustawy o efektywności energetycznej, według której minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu oraz po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego określi rodzaje ryzyka oraz czynniki uwzględniane przy ich ocenie, których wystąpienie ma wpływ na ocenę umowy o poprawę efektywności energetycznej (tzw. umowy EPC) pod kątem jej wpływu na poziom państwowego długu publicznego i deficyt sektora finansów publicznych.

Jak zauważają projektodawcy, obecnie brak jest w polskim systemie prawnym regulacji określającej w jasny sposób, w jakim zakresie zobowiązania z tytułu umów o poprawę efektywności energetycznej, wpływają na poziom państwowego długu publicznego i deficyt sektora finansów publicznych. W związku z tym jednostki sektora finansów publicznych (w szczególności jednostki samorządu terytorialnego) niechętnie zawierają umowy EPC, ze względu na brak pewności co do ich wpływu na dług publiczny.

Autorzy projektu przypominają też, że zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o efektywności energetycznej zobowiązania wynikające z umowy EPC nie wpływają na poziom państwowego długu publicznego oraz deficyt sektora finansów publicznych w sytuacji, gdy dostawca usług związanych ze zużyciem energii (partner prywatny) ponosi większość ryzyka budowy i większość ryzyka uzyskania gwarantowanego poziomu średniorocznych oszczędności energii z uwzględnieniem wpływu na wymienione ryzyka czynników takich jak gwarancje i finansowanie przez partnera prywatnego oraz alokacja aktywów po zakończeniu trwania umowy.

W związku z tym w ich ocenie konieczne jest właśnie określenie zdarzeń, które mogą mieć wpływ na zmaterializowanie się ryzyka budowy, tj. realizacji przedsięwzięcia oraz ryzyka uzyskania poziomu średniorocznych oszczędności energii gwarantowanych w umowie EPC (katalog ryzyk wzorowany jest na obecnie obowiązujących przepisach dotyczących analizy ryzyk w projektach partnerstwa publiczno-prywatnego).

Uzupełnieniem wyżej wymienionych rozwiązań w zakresie umów EPC ma być opracowanie przez ministra właściwego do spraw klimatu wytycznych dotyczących zawierania umów EPC celem rozpowszechnienia ich stosowania na większą skalę.

Z projektem rozporządzenia można się zapoznać tutaj.

Pt., 9 Lp. 2021 0 Komentarzy Dodane przez: Bartłomiej Zydel