Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie orzekł, że mimo tego, iż w omawianej sprawie Spółka była przedsiębiorcą bez majątkowego udziału Skarbu Państwa czy też jednostki samorządu terytorialnego, to jednak była podmiotem administracji w znaczeniu funkcjonalnym – ze względu na to, że dysponowała majątkiem publicznym w formie dopłat do biletów ulgowych.
WSA wskazał przy tym, iż takie też stanowisko obecnie dominuje w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, czego przykładem są w szczególności poglądy NSA wypowiedziane w wyrokach: z 17 października 2013 r., OSK 952/13; z 6 marca 2013 r., I OSK 2917/12 i z dnia 17 lipca 2013 r., I OSK 1390/13 (wszystkie opubl. w CBOSA).
Zdaniem Sądu również ocena pytań skierowanych do Spółki nakazywała uznać zasadność twierdzeń strony skarżącej o bezczynności tego podmiotu w udzieleniu żądanej informacji publicznej. Owe pytania dotyczyły bowiem sprawy sposobu organizacji kontrolowania ponoszenia odpłatności za przejazd autobusami, a więc tego obszaru działalności przedsiębiorstwa, która ma ścisły związek z uzyskiwanymi dopłatami z budżetu samorządu województwa. Stąd też WSA uznał, że żądane przez Skarżącego informacje o:
- liczbie osób posiadających uprawnienia do kontroli biletów w autobusach uruchamianych przez Spółkę;
- zatrudnienia kontrolerów z zewnątrz;
- identyfikatora upoważniającego do kontroli biletów
- posiadały przymiot informacji publicznej.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 17 listopada 2020 r., II SAB/Rz 36/20
Źródło: CBOSA