W Korei Północnej obowiązują odrębne systemy rejestracji pojazdów należących do Partii Pracy Korei i innych pojazdów. Te pierwsze w czasach Kim Dzong Ila składały się z cyfry 2, kropki, cyfry 16 i kolejnych czterech cyfr. Pierwsze trzy cyfry stanowią bezpośrednie nawiązanie do daty urodzenia przywódcy państwa (16 lutego).

Standardowe numery rejestracyjne pojazdów składają się co do zasady z grupy liter i jednej lub dwóch grup cyfr.

Litery stosowane na północnokoreańskich tablicach rejestracyjnych należą do alfabetu hangul – jednego z nielicznych, które zostały stworzone całkowicie sztucznie. Alfabet ten został opracowany w 1444 roku, a ogłoszony w 1446 roku przez czwartego z królów koreańskich z dynastii Joseon. Kształt znaków nawiązuje do układu ust przy wymawianiu danego dźwięku – stąd alfabet nosił nazwę „Właściwe dźwięki dla instruowania ludu”. Do przełomu XIX/XX wieku był jednak traktowany jako sposób zapisu stosowany przez osoby niższego stanu; elita preferowała stosowanie tradycyjnego pisma hancha. Stosowane są następujące grupy znaków:

• standardowo – dwa znaki oznaczające prowincję, w której pojazd jest zarejestrowany;
• w przypadku pojazdów należących do cudzoziemców, włącznie z personelem ambasad  – pojedynczy znak oznaczający „cudzoziemiec”
• w przypadku pojazdów należących do ONZ – trzy znaki oznaczające agencję, do której pojazd przynależy.

Standardowo numer rejestracyjny zawiera grupę od jednej do pięciu cyfr (najczęściej trzy) o charakterze porządkowym. W przypadku części tablic stosowana jest po literach dodatkowa grupa dwóch cyfr oznaczająca przynależność pojazdu:

• w przypadku pojazdów państwowych grupa ta wskazuje na jednostkę organizacyjną państwa. Tablice tych pojazdów mają czarne znaki na białym tle;
• w przypadku pojazdów firm zagranicznych – rodzaj przedsiębiorstwa. Tablice tych pojazdów mają białe znaki na czerwonym tle;
• w przypadku pojazdów o statusie dyplomatycznym – kod kraju. Tablice tych pojazdów mają znaki białe na niebieskim tle (identyczny układ kolorystyczny mają pojazdy ONZ).

Pojazdy będące własnością prywatną (nieliczne zresztą) mają tablice rejestracyjne z czarnymi znakami na pomarańczowym tle.

Niezależnie funkcjonują odrębne schematy rejestracji dla pojazdów wojskowych, trolejbusów, a nawet… rowerów.