Wojewoda: Przyjęta przez radę powiatu uchwała, na mocy której obniża się tygodniowy obowiązkowy wymiar zajęć nauczycieli pełniących funkcje kierownicze, ma cechy aktu prawa miejscowego. Pociąga to za sobą obowiązek jej publikacji.
Uchwała podjęta przez radę jednego z powiatów, dotyczyła problematyki opartej na przepisach art. 42 ust. 6 i 7 Karty Nauczyciela. Ustawodawca przewidział w tym miejscu obniżenie "standardowego" tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć, które miało dotyczyć nauczycieli pełniących szczególne funkcje związane z kierowaniem placówką. Dyrektorzy i wicedyrektorzy prowadzą mniej lekcji, co nie jest jednak ustalane uznaniowo, lecz w drodze oficjalnej uchwały wydawanej przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, będącej organem prowadzącym dla danej szkoły. Mając zatem na względzie treść przepisów upoważniających, z których wynikają konkretne obowiązki organu prowadzącego odnoszące się do treści uchwały, sam fakt jej podjęcia nie wzbudza żadnych wątpliwości. Podobnie jak zawartość merytoryczna, która - choć w wielu opisywanych tu przypadkach odbiega od wzorca - w ocenie organu nadzoru była bez zarzutu.
Sęk w tym, że uchwała w sprawie szczegółów pracy nauczycieli obowiązująca na terenie całej jednostki, a zatem nieodnosząca się tylko do jednej szkoły, zawiera przepisy generalne i abstrakcyjne. Skutek tego jest prosty - przyjęta uchwała jest aktem prawa miejscowego. Jeden z przykładów rodzajów źródeł prawa powszechnie obowiązującego niesie z sobą konsekwencje w postaci obowiązku oficjalnej publikacji aktu w dzienniku urzędowym województwa. Jak wynika z licznych przykładów orzecznictwa, lecz przede wszystkim - art. 88 Konstytucji RP, opublikowanie aktu prawa miejscowego warunkuje jego ważność. Na etapie tworzenia aktu wymagana jest natomiast informacja o szczegółach wejścia prawa w życie, tj. o terminie, w którym uchwała zyska moc obowiązującą. Musi być to wskazanie jasne i konkretne, toteż dobrym pomysłem jest określenie terminu tak zwięźle jak to tylko możliwe, posiłkując się Zasadami techniki prawodawczej. Niedopuszczalne jest wprowadzanie adresata aktu w błąd, czego przykładem jest wzmianka o obowiązywaniu aktu od dnia 1 września, a zarazem informacja o zyskaniu mocy obowiązującej po upływie 14 dni od ogłoszenia (przy czym te terminy nie pokrywały się ze sobą).
Taka nieścisłość skutkująca w gruncie rzeczy brakiem określenia terminu wejścia aktu w życie, przełożyła się bezpośrednio na ważność całego aktu prawnego. Oczywiście w sposób negatywny, niejako udaremniając starania o wprowadzenie zasad obniżek wymiaru godzin zajęć.
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Zachodniopomorskiego z 16 lipca 2025 r. (sygn. P-1.4131.227.2025.K)