Z wokandy. Obowiązek zapewnienia uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu do najbliższej szkoły

Z wokandy. Obowiązek zapewnienia uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu do najbliższej szkoły fotolia.pl

Sąd administracyjny po rozpatrzeniu skargi rodziców niepełnosprawnego dziecka na odmowę zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły, stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności (wyrok z dnia31 marca 2022 r. II SA/Ke 1/22).

Sąd stwierdził że pojęcie „najbliższa szkoła” nie może być interpretowane wyłącznie w aspekcie geograficznym – nie musi to być szkoła najbliższa w rozumieniu faktycznej odległości od miejsca zamieszkania dziecka. Najbliższą szkołą będzie szkoła pozwalająca jak najpełniej realizować zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego.

Burmistrz Miasta negatywnie rozpoznał wniosek o zwrot pokrycia kosztów dowozu dziecka niepełnosprawnego z miejsca zamieszkania do Prywatnej Szkoły Podstawowej. Powołując się na treść art. 39 ust. 4 ustawy – Prawo oświatowe wskazał, że najbliższą obwodową szkołą podstawową dla miejsca zamieszkania ucznia jest Szkoła Podstawowa położona 650 m. od miejsca zamieszkania.

Ustawa o prawie oświatowym wskazuje, że gmina może realizować obowiązek zapewnienia uczniom niepełnosprawnym transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły we własnym zakresie – bezpłatnego transportu i opieki albo w formie zwrotu kosztów przejazdu uczniów oraz rodziców, gdy dowóz dziecka do szkoły zapewniają rodzice. Przy interpretowaniu danej normy ustawodawca miał w zamyśle zestawienie jej z niepełnosprawnością konkretnego dziecka, która może różnić się jej rodzajem, jak i zakresem. Przyjmuje się, że najbliższą szkołą będzie tylko szkoła pozwalająca jak najpełniej realizować zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, a zatem najpełniej dostosowywana do zdolności i możliwości psychofizycznych dziecka. Nie musi to być szkoła najbliższa w rozumieniu faktycznej odległości od miejsca zamieszkania dziecka. Szkoła bliższa geograficznie, lecz w mniejszym stopniu pozwalająca urzeczywistnić wspomniane zalecenia, nie będzie zatem szkołą najbliższą w rozumieniu cytowanego przepisu.

Jak wskazał Sąd w sytuacji, w której organ twierdzi, że realizacja zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, zostanie zapewniona przez inną placówkę, która jest położona bliżej miejsca zamieszkania dziecka, powinien on również wykazać, że ta najbliższa placówka może zapewnić dziecku odpowiednie metody pracy i nauki, dostosowane do jego stopnia niepełnosprawności. Ocena potrzeb i możliwości niepełnosprawnego dziecka powinna być przez organ dokonywana w sposób wnikliwy, z wykorzystaniem fachowej wiedzy oraz z uwzględnieniem, że skorzystanie z uprawnienia przewidzianego w art. 39 ust. 4 ustawy musi być realne, zaś uprawnienie jest to ściśle skorelowane z obowiązkiem gminy.

W przywołanej sprawie, sąd ocenił, że Burmistrz nie dokonał jakiejkolwiek oceny indywidualnego przypadku dziecka skarżących, nie odniósł się do dokumentacji dotyczącej jego osoby w kontekście przesłanki "najbliższej szkoły" w przedstawionym powyżej rozumieniu, a jedynie w sposób lakoniczny stwierdził, że najbliższą obwodową szkołą dla miejsca zamieszkania jest Szkoła Podstawowa położona 650 m od miejsca jego zamieszkania.

Skuteczny okazał się zarzut naruszenia prawa, który zasadzał się na twierdzeniach, że organ nie wyjaśnił istotnych okoliczności sprawy, nie uzasadnił zaskarżonej czynności, a zwłaszcza nie wykazał, że placówka spełnia wszelkie wymogi kształcenia dziecka skarżących.

W konsekwencji WSA uznał, że nie była zasadna odmowa Burmistrza zwrotu kosztów dowozu dziecka skarżących do wybranej przez rodziców szkoły. Wobec tego, czynność została uznana za bezskuteczną.

Źródło: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9DDD92EC98, orzeczenie nieprawomocne 

Pt., 29 Kw. 2022 0 Komentarzy Dodane przez: Gabriela Trocka