Jeżeli w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie wprowadzono zakazu zabudowy terenów ogólnych ogródków działkowych, to dla terenów tych winno wyznaczyć się wskaźniki zagospodarowania terenu. 

Sąd wskazał, że pod pojęciem działki należy rozumieć podstawową jednostkę przestrzenną rodzinnego ogrodu działkowego, której powierzchnia nie może przekraczać 500 m2, służącą zaspokajaniu potrzeb działkowca i jego rodziny w zakresie prowadzenia upraw ogrodniczych, wypoczynku i rekreacji (z art. 2 pkt 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych). Natomiast teren ogólny to grunt w rodzinnym ogrodzie działkowym, który nie stanowi wyodrębnionych działek, przeznaczony do wspólnego używania przez osoby korzystające z działek.

Dalej Sąd wskazał, że ustawa nie określa szczegółowych zasad zagospodarowania terenów ogólnych wchodzących w skład rodzinnego ogrodu działkowego. Z art. 2 pkt 9 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych definiującego pojęcie infrastruktury ogrodowej można wysnuć wniosek, że na terenie ogólnym możliwa jest lokalizacja budynków i budowli innych niż altany i budynki gospodarcze. Z powyższych względów dla terenów ogólnych rodzinnych ogródków działkowych winny zostać określone wskaźniki zagospodarowania, chyba, że organ uchwałodawczy zdecyduje się na wprowadzenie zakazu zabudowy tego terenu.

W rozpatrywanej sprawie w treści planu nie wprowadzono zakazu zabudowy na terenach ogólnych. Brak określenia jakichkolwiek parametrów na tych terenach, które zgodnie z ustawą o rodzinnych ogrodach działkowych mogą wchodzić w skład terenu ogrodów działkowych oznaczonych jako "1ZD" i "2ZD", skutkowało w ocenie Sądu naruszeniem art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wyrok WSA w Poznaniu z 2 czerwca 2021 r. sygn. IV SA/Po 26/21

Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl