Zgodnie z art. 30 ust. 5c ustawy Prawo budowlane w razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia organ administracji architektoniczno-budowlanej nakłada na zgłaszającego, w drodze postanowienia, obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw w drodze decyzji.

Określona w powołanym przepisie procedura uzupełnienia zgłoszenia może mieć miejsce "w razie konieczności". Celem działania organów w odniesieniu do zgłoszenia jest bowiem ustalenie, czy objęte nim roboty budowlane są zgodne z wymogami prawa. Z art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego (p.b.) wynika, że ewentualne nałożenie postanowieniem obowiązku uzupełnienia zgłoszenia musi być rezultatem nie tylko właściwie uzasadnionej potrzeby, ale przede wszystkim znajdować oparcie w obowiązujących przepisach prawa. Wniesienie sprzeciwu z uwagi na niepełne zgłoszenie, którego braków nie uzupełniono w terminie jest zatem możliwe jedynie w sytuacji, gdy dokumenty, których przedłożenia żąda organ, są konieczne w świetle ustaleń faktycznych oraz wymagane przepisami ustawy Prawo budowlane lub ustaw szczegółowych.

Natomiast termin na wniesienie sprzeciwu należy liczyć od dnia nałożenia obowiązku, skoro nałożenie obowiązku przerywa bieg terminu, o którym mowa w art. 30 ust. 5 p.b. Termin ten ponownie biegnie od daty uzupełnienia zgłoszenia lub od dnia upływu terminu do uzupełnienia braków zgłoszenia. Zarazem, nie budzi wątpliwości, że sytuacja gdy zgłoszenie zostanie uzupełnione przez inwestora tylko częściowo i co zarazem w sposób oczywisty wynika z treści uzupełnienia, obowiązkiem organu jest czekać do upływu wyznaczonego przez siebie terminu. Jeżeli organ zakreślił konkretny termin do przedłożenia wymaganych dokumentów, jest on związany tym terminem i nadanym stronie uprawnieniem do uzupełnienia wymaganych dokumentów.

Źródło: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 28 lipca 2021 r., II SA/Gd 134/21, orzeczenie nieprawomocne