Tytułową tezę – na kanwie sprawy dotyczącej odmowy aktualizacji danych zawartych w operacie ewidencji gruntów i budynków – sformułował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Jaki był stan faktyczny i jakie rozważania poczynił Sąd?

W omawianej sprawie organ wydał decyzję pomimo tego, że pełnomocnik skarżącej, w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia braku, nie doprecyzował wniosku. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji, jako powód odmowy dokonania aktualizacji danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków wskazał niewykazanie stanu tych danych przez stronę poprzez stosowne udokumentowanie. Organ podkreślił, że oświadczenie wnioskodawcy, że budynek jest użytkowany „na prowizorycznie dostosowanej powierzchni 500 m2, a dwie przybudówki są przeznaczone do rozbiórki”, nie jest wystarczające aby uznać je za podstawę dokonania zmian w ewidencji gruntów i budynków.

Z powyższego w ocenie Sądu wynikało, że organ, pomimo stwierdzenia, iż nie został określony przedmiot wniosku, tj. nie sprecyzowano, jakiego obiektu dotyczy wniosek o dokonanie aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków, wydał decyzję o odmowie dokonania tej aktualizacji. Ponadto WSA zauważył, że w piśmie, w którym organ wezwał skarżącą do uszczegółowienia wniosku, zawarte zostało pouczenie, iż brak uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni – zgodnie z art. 64 § 2 K.p.a., spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania. W konsekwencji w wyniku kontroli zgodności z prawem zaskarżonej decyzji stwierdzić więc należało, że zarówno organ I instancji, jak i organ odwoławczy, doprowadziły do naruszenia przepisów postępowania, w tym art. 7 i art. 64 § 2 K.p.a. – orzekł WSA. 

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 lipca 2021 r., II SA/Gl 418/21

Źródło: CBOSA