Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim analizując prawidłowość wydania decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę zwrócił szczególną uwagę na kwestię oceny oddziaływania na środowisko. Jak można się domyślić, chodziło o stację bazową telefonii komórkowej. Jakie zdanie wyraził WSA?
Wojewódzki Sąd przychylił się do poglądu, że przy kwalifikacji przedsięwzięcia w postaci stacji bazowej telefonii komórkowej wymagane jest zbadanie i uwzględnienie ewentualnej kumulacji oddziaływań. W tym względzie – jak zaznaczył WSA – wskazuje się w orzecznictwie na treść § 3 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (czy też na odpowiednik tego przepisu w obowiązującym wcześniej rozporządzeniu z 2010 r.), w którym mowa jest o sumowaniu się parametrów charakteryzujących przedsięwzięcie z parametrami realizowanego lub zrealizowanego przedsięwzięcia tego samego rodzaju znajdującego się na terenie jednego zakładu lub obiektu. Według Sądu należy wziąć zatem również pod uwagę skumulowane promieniowanie anten sektorowych w ramach tego samego przedsięwzięcia. W konsekwencji dla prawidłowej oceny czy dana inwestycja może znacząco oddziaływać na środowisko, istotne znaczenie ma wyjaśnienie kwestii, czy moc anten planowanych do zainstalowania w ramach zamierzonego przedsięwzięcia kumuluje się wzajemnie lub z innymi urządzeniami wytwarzającymi pola elektromagnetyczne – podkreślił WSA.
Ponadto w omawianej sprawie w ocenie Sądu brakowało istotnych dla kwalifikacji przedsięwzięcia ustaleń, jak przewidziane w załączonej do wniosku dokumentacji pochylenie anten zostanie osiągnięte według założeń konstrukcyjnych. WSA przypomniał w tym kontekście, że ustalenie przebiegu granic ponadnormatywnego pola elektromagnetycznego i odpowiedź na pytanie, czy nie osiągnie ono miejsc dostępnych dla ludności, uzależniona jest od określonego zakresu pochylenia anteny i jej konfiguracji – a w omawianej sprawie projekt budowlany w jego części opisowej nie odnosił się w ogóle do kwestii stopnia pochylenia anten, których kwalifikacja została zdeterminowana przyjęciem określonych założeń użytkowych, tzn. w granicach określonych tiltów. W odniesieniu do kryterium oceny planowanego przedsięwzięcia jako mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, tj. odległości miejsc dostępnych dla ludności od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania anteny, Sąd podzielił dominujące w orzecznictwie stanowisko, że w tym względzie należy brać pod uwagę maksymalne możliwe pochylenie wiązki promieniowania (tilt) (wyrok WSA w Gliwicach z 23 marca 2020 r., II SA/Gl 1289/19). Chodzi przy tym nie tylko o parametry deklarowane przez inwestora, lecz techniczne możliwości anten (wyrok NSA z 16 stycznia 2020 r., II OSK 460/18) – zaznaczył WSA.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 czerwca 2021 r., II SA/Go 662/20
Źródło: CBOSA
