Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Zasada budowania zaufania przy wydawaniu pozwolenia na budowę stacji bazowej – wyrok WSA

Zasada budowania zaufania przy wydawaniu pozwolenia na budowę stacji bazowej – wyrok WSA fotolia.pl

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, oceniając prawidłowość wydania decyzji organów I i II instancji w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej wraz z kablową linią zasilającą, zwrócił szczególną uwagę na konieczność dochowania art. 8 k.p.a. Jakie dokładnie stanowisko wyraził Sąd?

Zdaniem WSA na organie procedującym w sprawie pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej spoczywa obowiązek skrupulatnego ustalenia wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności faktycznych i podjęcia niezbędnych czynności procesowych celem wyjaśnienia pojawiających się braków czy nieścisłości, w szczególności – kwestii dotyczącej inwestycji, których ocena wymaga wiedzy specjalistycznej i które, będąc istotnymi przedsięwzięciami dla zaspokajania potrzeb społecznych, rodzą jednocześnie pewien niepokój lub opór społeczności lokalnej albo prowadzą do konfliktów pomiędzy inwestorem i mieszkańcami. Kontynuując Sąd wskazał, że w przypadku, gdy przedmiotem postępowania jest ważna społecznie i rozwojowo inwestycja, która budzi niepokój uczestników, nakaz budowania zaufania przez organ wyraża się w obowiązku skrupulatnego dochowania form działania administracji, bezstronności działania, profesjonalizmu i transparentności przy podejmowanych decyzjach i analizach. Tylko poprzez wysoką jakość czynności postępowania, ich transparentność oraz wykazaną skrupulatność w ocenie sprawy przez organ uczestnicy mogą nabrać zaufania do działania organów administracji publicznej i przekonania o trafności rozstrzygnięć – orzekł Wojewódzki Sąd.

WSA zaznaczył również, że w postępowaniu o pozwolenie na budowę organ nie może oprzeć się tylko na kwalifikacji przedsięwzięcia sporządzonej na zlecenie inwestora, ale musi potraktować ją jako stanowisko strony podlegające ocenie, dokonać tej oceny i wypowiedzieć się dlaczego zgadza się (bądź nie) z zaproponowaną kwalifikacją planowanej inwestycji. W ocenie Sądu przedłożona przez inwestora dokumentacja projektowa winna być dla organów architektoniczno-budowlanych wyłącznie punktem wyjścia do poczynienia własnych, krytycznych ustaleń w zakresie kwalifikacji środowiskowej planowanego przedsięwzięcia – tylko bowiem wówczas jest możliwe poczynienie bezstronnych, obiektywnych i merytorycznych ustaleń w zakresie potrzeby przeprowadzania oceny oddziaływania inwestycji na środowisko, a w dalszej kolejności, ustalenia konieczności uzyskania decyzji środowiskowej.

Sąd przypomniał o tym, iż decyzja określająca uwarunkowania środowiskowe wydawana jest w celu umożliwienia organowi, wydającemu decyzję stanowiącą podstawę realizacji przedsięwzięcia, wprowadzenia postanowień gwarantujących minimalizację negatywnego oddziaływania na środowisko. Zasygnalizował też, że ustalenie takich środowiskowych uwarunkowań nie oznacza braku możliwości realizacji przedsięwzięcia – wręcz przeciwnie, pozwoli stworzyć warunki umożliwiające legalną realizację i eksploatację przedsięwzięcia nieobojętnego dla środowiska, w tym dla zdrowia i warunków życia ludzi. Według WSA daje to z jednej strony szansę na zaspokojenie potrzeb inwestycyjnych inwestora, a z drugiej na zadośćuczynienie wymogom ochrony środowiska.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 9 marca 2021 r., II SA/Op 185/20

Źródło: CBOSA

Pt., 2 Kw. 2021 0 Komentarzy Dodane przez: Bartłomiej Zydel