Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przeanalizował istniejącą w orzecznictwie sądowoadministracyjnym rozbieżność co do tego, czy dopuszczalne jest wniesienie przez m.st. Warszawę, reprezentowane przez Zarząd Mienia, odwołania od decyzji o pozwoleniu na budowę, wydanej przez Prezydenta działającego jako organ administracji architektoniczno-budowlanej (starosta).

WSA co prawda uznał uzasadnienie wyroku NSA z 23 kwietnia 2020 r., sygn. akt II OSK 1673/19, za zawierające pogłębioną analizę prawną i uwzględniające szczególny charakter organu administracji architektoniczno-budowlanej, wydającego pozwolenie na budowę (Prezydent działający jako starosta) i Miasta jako właściciela gruntu – lecz stwierdził, że w orzecznictwie NSA przeważa jednak pogląd odmienny, wyrażany w stanowisku, iż powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego kompetencji do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu wynikającego z prawa materialnego w postępowaniu administracyjnym.

W ocenie Sądu uzasadnieniem dla tego odmiennego poglądu jest to, że zgodnie z art. 80 ust. 1 pkt 1 i art. 82 ust. 2 ustawy – Prawo budowlane starosta jest organem administracji architektoniczno-budowlanej pierwszej instancji (w sprawach niezastrzeżonych dla wojewody w art. 82 ust. 3 i 4 ustawy), a Miasto jest gminą mającą status miasta na prawach powiatu (art. 1 ust. 1 ustawy o ustroju m.st. Warszawy). Idąc dalej WSA podkreślił, że zgodnie z art. 92 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym prezydent miasta na prawach powiatu posiada kompetencje do działania, jako organ powiatu, tj. starosta, zaś na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym prezydent miasta jest organem wykonawczym gminy. W konsekwencji tych rozwiązań prawnych prezydent miasta na prawach powiatu łączy w sobie uprawnienia do realizacji zadań z zakresu samorządu gminnego, jak i samorządu powiatowego – stwierdził Wojewódzki Sąd.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2021 r., VII SA/Wa 1397/19

Źródło: CBOSA