Związanie organu właściwego w sprawie pozwolenia na budowę ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie oznacza, iż organ ten nie ma obowiązku reagować na stwierdzone przez siebie nieprawidłowości tej decyzji. Wprawdzie nie może jej wyeliminować z obrotu prawnego, ale powinien zawiesić postępowanie na podstawie art. 97 §1 pkt 4 k.p.a. w celu umożliwienia organowi właściwemu do oceny w postępowaniu nadzorczym zgodności z prawem decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
wyrok WSA w Olsztynie z 23 lutego 2021 r., sygn. II SA/Ol 851/20, nieprawomocny
Przywołany wyrok zapadł w stanie faktycznym, w którym właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej odmówił wydania pozwolenia na budowę przedszkola. Uznał bowiem, że choć inwestor posiada decyzję o warunkach zabudowy umożliwiającą powstanie budynku, to jednak jest to sprzeczne z przepisami dotyczącymi minimalnej odległości budynków od cmentarzy. Dodać przy tym należy, że użytkowanie przedmiotowego cmentarza zakończono w 1945 roku, a formalnie został on zamknięty w 1969 roku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny przypomniał, że związanie organu wydającego pozwolenie na budowę decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (o warunkach zabudowy) oznacza, że organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę nie może kształtować odmiennie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu od tych, które zostały określone w tej decyzji. Związanie dotyczy tych warunków decyzji, które określają parametry planowanego obiektu, jak również warunków i zasad, które powinna spełniać inwestycja. Oznacza więc, że organ administracji architektoniczno-budowlanej nie może kształtować warunków lokalizacji odmiennie od ustalonych w decyzji warunkach zabudowy. Można więc przyjąć, że decyzja o warunkach zabudowy gwarantuje uzyskanie pozwolenia na budowę obiektu o parametrach lokalizacyjnych określonych w tej decyzji, aczkolwiek pod warunkiem, że jej adresat spełni warunki przewidziane przepisami Prawa budowlanego.
Sąd nie zaprzeczył, że zgodnie z art. 35 Prawa budowlanego organ ma prawo badać zgodność projektu budowlanego z przepisami, w tym z przepisami Rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze. Jeżeli jednak organy administracji architektoniczno-budowlanej były zdania, że decyzja o warunkach zabudowy jest niezgodna z prawem, tj. przepisami wspomnianego rozporządzenia z 28 sierpnia 1959 r. to winny rozważyć kroki mające na celu wyeliminowanie decyzji o warunkach zabudowy z obrotu prawnego.
Tymczasem w ich działaniu brak było spójności, ponieważ decyzja o pozwoleniu na budowę była sprzeczna z decyzją o warunkach zabudowy, którą z kolei organ architektoniczno-budowlany jest związany. Organy powinny zwrócić się do SKO z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji o warunkach zabudowy. Dopóki bowiem decyzja taka występuje w obrocie prawnym organy nie mogą pomijać jej ustaleń i są nimi związane.
