Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi przypomniał reguły przejściowe związane z ustawą – Prawo budowlane z 1994 roku. Okazją do tego przypomnienia było niewłaściwe zastosowanie reguł przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, a w konsekwencji skorzystanie z przepisów ustawy – Prawo budowlane z 1974 roku. Co dokładnie orzekł Sąd?

Sąd przypomniał o tym, że zgodnie z art. 103 ust. 1 Prawa budowlanego z 1994 r. do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 art. 103. Oznacza to – wskazał WSA – że zasadą jest stosowanie nowego Prawa budowlanego z 1994 r. Natomiast wyjątek od tej zasady został wskazany w art. 103 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r., zgodnie z którym przepisu art. 48 (nowej ustawy) nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne – do takich obiektów stosuje się przepisy dotychczasowe, a więc Prawa budowlanego z 1974 r. – podkreślił Sąd.

WSA zauważył w konsekwencji, że omawiany wyjątek ma zastosowanie do obiektów budowlanych powstałych bez wymaganego pozwolenia na budowę, czyli w warunkach samowoli budowlanej, których budowę zakończono przed 1 stycznia 1995 r., lub w stosunku do których przed 1 stycznia 1995 r. wszczęto postępowanie administracyjne, lecz do tego dnia go nie zakończono.

Wojewódzki Sąd podkreślił, iż z samowolą budowlaną mamy do czynienia gdy obiekt powstaje bez wcześniejszego uzyskania pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy – zaś w omawianej sprawie w toku postępowania przedstawiono dokumenty, z których wynikało, że inwestor uzyskał pozwolenie na budowę linii wysokiego napięcia 110 kV w maju 1992 roku. Już sam ten fakt wykluczał w ocenie Sądu możliwość uznania, iż sporny obiekt był samowolą budowlaną, a w konsekwencji nie miały zastosowania przepisy Prawa budowlanego z 1974 roku.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 lutego 2021 r., II SA/Łd 403/20

Źródło: CBOSA