Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2c Prawa budowlanego pozwolenia na budowę nie wymaga budowa wiat o powierzchni zabudowy do 50 m2, sytuowanych na działce, na której znajduje się budynek mieszkalny lub przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe, przy czym łączna liczba tych wiat na działce nie może przekraczać dwóch na każde 1000 m2 powierzchni działki.

W myśl cytowanego przepisu, żeby można było usytuować wiatę o tych parametrach na działce, na której ma ona zostać zrealizowana, oprócz tego, że łączna liczba tych wiat nie może przekraczać dwóch na każde 1000 m2 powierzchni działki, powinien też istnieć budynek mieszkalny (jednorodzinny lub wielorodzinny) bądź działka taka powinna być przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe. Przy czym przeznaczenie takiej działki powinno wynikać z obowiązującego na tym terenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.

Dyspozycji zawartej w przepisie art. 29 ust. 1 pkt 2c nie należy odnosić do działki w rozumieniu działki ewidencyjnej. W przepisach ustawy Prawo budowlane próżno jest szukać definicji działki budowlanej. Pojęcie działki budowlanej wykreowane zostało w orzecznictwie. Przyjmuje się, że działka budowlana może składać się z kilku działek ewidencyjnych. Skoro pozwolenie na budowę budynku czy zgłoszenie takiej budowy może dotyczyć nieruchomości składającej się z kilku działek ewidencyjnych, to brak jest racjonalnego uzasadnienia dla stanowiska, że w przypadku ewentualnej samowoli budowlanej na nieruchomości składającej się z kilku działek ewidencyjnych przy ocenie tej samowoli należy uwzględniać jedynie powierzchnię działki ewidencyjnej, na której posadowiony został konkretny obiekt.

Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. akt: II OSK 2498/19