Organy podatkowe nie mogą dokonywać samodzielnych ustaleń co do klasyfikacji gruntu, zatem wiążąca dla organów podatkowych jest klasyfikacja gruntów wynikająca z EGiB, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne "odejście" od ewidencji jest możliwe w wyjątkowych sytuacjach np. wówczas, gdy budynek, który ma być przedmiotem opodatkowania, w ogóle w niej nie widnieje.

Wówczas organy podatkowe są zobowiązane ustalić rodzaj budynku na podstawie dostępnych dowodów, np. dokumentacji budowlanej - decyzji o pozwoleniu na budowę, czy też decyzji o zezwoleniu na użytkowanie. W uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 18 listopada 2013 r., sygn. akt II FPS 2/13, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że reguła bezwzględnego związania danymi ewidencyjnymi, w pewnych - niejako wyjątkowych - przypadkach może zostać w ramach postępowania podatkowego podważona, nawet bez potrzeby uprzedniej zmiany samej ewidencji. Może to mieć miejsce w sytuacji, gdy oparcie się na danych ewidencyjnych pozostawałoby w sprzeczności z innymi bezwzględnie obowiązującymi regulacjami prawnymi (np. zawartymi w ustawie o księgach wieczystych i hipotece) lub też musiałoby się wiązać z pominięciem przepisów zawartych w ustawie podatkowej, mających wpływ na wymiar podatku. W powołanej uchwale, skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego podniósł, że uwzględniając kryterium mocy wiążącej ewidencji gruntów i budynków dla wymiaru podatku od nieruchomości, tj. ustalenia elementów przedmiotowych i podmiotowych zobowiązania podatkowego, zawarte w niej informacje można podzielić na dwie kategorie. Pierwszą z nich tworzą dane bezwzględnie wiążące organ podatkowy (dopóki ewidencja nie zostanie zmieniona w przewidzianym prawem trybie administracyjnym, dane te nie mogą być przez organ w toku postępowania podatkowego samodzielnie korygowane). Drugą kategorię stanowią natomiast informacje o względnej mocy wiążącej, tj. takie, których zgodność z rzeczywistym stanem prawnym lub faktycznym może być przy wymiarze podatku weryfikowana, przy zastosowaniu dopuszczalnych instrumentów procesowych (art. 180 § 1 w związku z art. 194 § 3 Ordynacji podatkowej).

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 listopada 2020 r., sygn. akt: I SA/Łd 199/20