Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

NSA o skutkach podziału nieruchomości w trybie art. 98 ust. 1 u.g.n.

NSA o skutkach podziału nieruchomości w trybie art. 98 ust. 1 u.g.n. fotolia.pl

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił wykładnię Trybunału Konstytucyjnego, zawartą w wyroku z dnia 23 września 2014 r., SK 7/13, w zakresie skutków podziału nieruchomości na wniosek właściciela w trybie art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami i tego, że nie mieszczą się one w konstytucyjnej definicji „wywłaszczenia”.

NSA przypomniał o tym, że w przywołanym wyroku Trybunał orzekł, iż art. 136 ust. 3 u.g.n. w zakresie, w jakim nie przewiduje roszczenia poprzedniego właściciela o zwrot nieruchomości nabytej w drodze podziału nieruchomości na jego wniosek przez jednostkę samorządu terytorialnego, jeżeli nieruchomość ta stała się zbędna na cel publiczny, nie jest niezgodny z art. 21 ust. 2 w związku z art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto Sąd zaznaczył, że przedstawiając elementy konstytutywne konstytucyjnego rozumienia wywłaszczenia TK stwierdził, iż indywidualny akt administracyjny, na mocy którego dokonywane jest wywłaszczenie podmiotu prywatnego dokonuje się zawsze z inicjatywy podmiotu publicznego, na rzecz którego przechodzi – wbrew woli dotychczasowego właściciela – własność lub inne prawo majątkowe.

NSA w konsekwencji wskazał, że skutek przejścia na podmiot publicznoprawny z mocy ustawy prawa własności działek obejmujących grunt przewidziany w planie miejscowym pod drogę publiczną, po dokonaniu podziału nieruchomości na wniosek właściciela w trybie art. 98 ust. 1 u.g.n., nie stanowi wywłaszczenia również w rozumieniu art. 112 ust. 2 u.g.n. A skoro tryb nabycia gruntów przeznaczonych w planie pod drogi publiczne i wydzielonych na ten cel na wniosek właściciela w trybie podziału nieruchomości, przewidziany w art. 98 ust. 1 u.g.n. nie stanowi wywłaszczenia ani w szerokim rozumieniu konstytucyjnym, ani w rozumieniu art. 112 ust. 2 u.g.n., to w sprawie nie mógł znaleźć zastosowania art. 136 ust. 3 u.g.n., który dotyczy tylko nieruchomości wywłaszczonych – stwierdził NSA. Ponadto kwestia zagospodarowania wydzielonych działek drogowych zgodnie z planem miejscowym nie miała w ocenie NSA w omawianej sprawie żadnego znaczenia. Zdaniem Sądu wniosek właściciela o dokonanie podziału nie może skutkować powstaniem obowiązku zagospodarowania terenu zgodnie z planem – jego złożenie jest uprawnieniem właścicieli, w konsekwencji tylko niektóre tereny przewidziane w planie pod drogę w tym trybie mogą stać się własnością gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa. Według NSA nie ma podstaw prawnych, aby wniosek jednego lub kilku właścicieli o dokonanie podziału uruchamiał procedurę wywłaszczenia pozostałych terenów, celem zrealizowania drogi, czyli zagospodarowania terenu zgodnie z planem. Plan miejscowy określa przeznaczenie terenu, ale jako akt planistyczny nie pociąga za sobą żadnych obowiązków dotyczących zagospodarowania przez właścicieli ich terenów zgodnie z planem, i to w jakimś określonym terminie – orzekł Sąd.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2020 r., I OSK 1319/20

Źródło: CBOSA

Pt., 18 Gr. 2020 0 Komentarzy Dodane przez: Bartłomiej Zydel