Bycie szefem nie jest łatwym zadaniem, jeżeli chce się jednocześnie pozostać CZŁOWIEKIEM. Pełnienie takiej funkcji to dość wymagające zajęcie, związane z równoczesnym przestrzeganiem zasad i zachowaniem autorytetu.
Prawdziwy szef nigdy nikogo nie obraża, nie krzyczy, nawet nie podnosi głosu, nie wymyśla pracownikom i nie wymaga od nich wykonywania pracy związanej z korzyściami osobistymi. Prawdziwy szef zasłuży sobie na szacunek przede wszystkim dzięki swoim zdolnościom, a jeżeli jest to konieczne, wyłącznie zmieni ton głosu, ale na pewno go nie podniesie, czytamy na portalu Ladiva.pl
Szef nie tylko powinien, ale musi umieć nad sobą panować, aby nie okazywał przed swoimi podwładnymi emocji. Nie jest wskazana zmienność zachowania, powinien być również grzeczny. Zdenerwowanego szefa nie usprawiedliwi żaden pracownik. Stanowiska kierownicze powinny obejmować osoby, które potrafią pracować w wielkim i ciągłym stresie.
Jeżeli pracownicy postrzegają swojego przełożonego jako osobę, której nie muszą się bać, a przy tym naprawdę doceniają jego pracę, można powiedzieć, że mają dobrego SZEFA. Prawdziwego szefa nie musisz się obawiać, ale odczuwasz wstyd, kiedy nie wykonujesz swojej pracy porządnie. Zastanów się nad tym, zanim zaczniesz oceniać swojego menadżera lub kierownika. W ten sposób dowiesz się, jaki w rzeczywistości jest twój przełożony.
Szef powinien być akceptowany. Powinien również szanować swoich pracowników i interesować się ich pracą. Osoba na stanowisku kierowniczym powinna bardzo dobrze poznać swoich pracowników nie tylko z zawodowej strony. Do pewnego stopnia powinna znać ich codzienne problemy lub interesować się wyjątkowymi zdarzeniami z ich życia. Dzięki temu będzie wiedzieć, jak rozwiązywać problemy pracownicze i jak może wpływać na pracowników. Pomoże to wykorzystać do maksimum umiejętności podwładnego.
Szef powinien także interesować się wszystkimi pracownikami w podobny sposób, powinien wspierać wszystkich tak samo w sytuacjach, kiedy borykają się z problemami nawet osobistego charakteru. Nie może traktować ich różnie.
Należy docenić fakt, kiedy szef dowie się o problemie pracownika i zaoferuje mu pomoc. Porozmawia z nim i spróbują wspólnie znaleźć rozwiązanie.
Jeżeli szef chce pomóc pracownikom – w naturalny sposób i bez wywyższania się - to jego podwładni będą czuli się szanowani, doceniani i wspierani, wpłynie to także na ich samopoczucie w pracy.
W takich warunkach każdy przyzwoity pracownik zostanie w pracy dłużej, nawet jeżeli nie otrzyma wynagrodzenia za nadgodziny. Będzie starał się pokazać, co potrafi i będzie chciał się doskonalić. Poprawa wydajności pracowników będzie natychmiast widoczna.
Szef powinien najpierw okazać swoje umiejętności, a dopiero potem oczekiwać ich od podwładnych. Powinien być uczciwy i wiedzieć czego i jak wiele, może wymagać od każdego pracownika. Nie powinien zapominać, skąd pochodzi. Wszyscy ludzie mają swoje słabości, ale kiedy szef o nich wie, potrafi je ominąć lub wykorzystać dla dobra instytucji. To co jest wadą jednego człowieka, może być zaletą innego.
Szef nie powinien wykorzystywać stanowiska do własnych celów lub – co gorsze – do zastraszania pracowników.
Nie są to specjalnie trudne wymagania, ale i tak nie wszyscy potrafią im podołać. I dlatego nie każdy nadaje się do tego, aby być szefem.
Źródło: ladiva.pl
