Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wypowiedział się na temat tego, jak należy podchodzić do wariantów w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

Sąd zaznaczył, że warianty przedsięwzięcia, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5 ustawy OOŚ, powinny się różnić przede wszystkim pod względem sposobu, w jaki przedsięwzięcie w każdym z tych wariantów będzie oddziaływać na środowisko, ponieważ ich rolą jest wskazanie alternatywnych rozwiązań pozwalających chronić środowisko w jak najpełniejszym wymiarze. W ocenie WSA warianty powinny odwoływać się do różnych kryteriów realizacji przedsięwzięcia, takich jak: czynniki społeczne, ekonomiczne, środowiskowe, przestrzenne zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. Bazując na orzecznictwie NSA Wojewódzki Sąd zwrócił także uwagę na to, że wariant proponowany przez inwestora może się pokryć z wariantem najkorzystniejszym dla środowiska, ale nigdy nie może być tożsamy z wariantem alternatywnym; w takiej bowiem sytuacji nie ma żadnego wyboru – alternatywy. Wobec tego zdaniem Sądu brak przedstawienia innego możliwego do realizacji rozwiązania funkcjonowania danego przedsięwzięcia, które stanowiłoby racjonalny wariant alternatywny musi oznaczać, że raport nie może być uznany za spełniający wymogi określone w art. 66 ust. 1 pkt 5 ustawy OOŚ – i z tego powodu nie może stanowić podstawy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Idąc dalej WSA – ponownie opierając się na orzecznictwie Naczelnego Sądu – zwrócił uwagę na to, że „racjonalność” wariantu oznacza, że wariant taki faktycznie mógłby zostać wybrany przez organ dokonujący oceny raportu zamiast wariantu zaproponowanego przez inwestora. Według Sądu wariant racjonalny bezsprzecznie nie może mieć charakteru pozornego, tj. nie może się sprowadzać do zaproponowania realizacji przedsięwzięcia w tej samej lokalizacji przy niewielkich różnicach technologicznych. Natomiast „alternatywność” oznacza zdaniem Sądu, że wariant ten musi się różnić od wariantu proponowanego przez inwestora w zakresie oddziaływania na środowisko. „Alternatywność” wymaga, co do zasady, zaproponowania wariantu różnego pod względem kryteriów przestrzennych (jak np. lokalizacja, skala i rozmiar inwestycji) lub technologicznych (jak np. rodzaj użytych materiałów, moc i produktywność zainstalowanych urządzeń) – zaznaczył WSA.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 lipca 2020 r., II SA/Ol 997/19

Źródło: CBOSA