Przed wybuchem epidemii mieszkańcy coraz częściej i chętniej wybierali zbiorową komunikację miejską bądź miejskie rowery czy hulajnogi. Niestety rozprzestrzenianie się koronawirusa sprawiło, że taki rodzaj komunikacji stał się potencjalnym źródłem zakażeń. Niezbędne wydaje się zatem wypracowanie kompromisu pomiędzy chęcią normalnego życia społeczno-gospodarczego a koniecznością izolacji. W czwartej części Alertu samorządowego zawarte zostały rekomendacje w powyższej kwestii.

Ograniczone funkcjonowanie transportu publicznego w czasie epidemii należy łączyć należy z problemem utrzymania i przywrócenia działalności gospodarczej. Częstotliwość kursowania trzeba stopniowo zwiększać, zapewniając jednocześnie wszelkie wymogi sanitarne. Przede wszystkim zadbać należy o bezpieczeństwo i zdrowie tak pasażerów, jak i personelu.

Bardzo ważnym środkiem komunikacji – w aktualnej sytuacji niezwykle bezpiecznym jest rower. Władze samorządowe powinny zatem w stopniu maksymalnym ułatwić rowerzystom korzystanie z tej opcji transportu, np. przez wprowadzenie częściowych zmian organizacji ruchu czy też ograniczeń prędkości ruchu w centrach miast/osiedli.

Za niezbędne wydaje się także dostosowanie do aktualnych warunków systemu taryf. Trzeba tym samym dbać o zaufanie do transportu publicznego.

W zakresie mobilności mieszkańców w czasie epidemii, autorzy Alertu zaproponowali szereg rekomendacji. Należą do nich między innymi:

• zmiana standardów zapełnienia pojazdów – poprzez odniesienie do ich ogólnej długości (np. x miejsc w autobusie 12-metrowym, niezależnie od sposobu urządzenia wnętrza) lub ewentualnie łącznej liczby miejsc (np. x% miejsc ogółem);
• tymczasowe zmiany taryf komunikacji miejskiej, ukierunkowane na ograniczanie fakultatywnych potrzeb przewozowych, w celu motywowania do podróży pieszych i rowerowych do szkół
• wprowadzenie dodatkowych buspasów w celu poprawy warunków funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego
• budowę dodatkowych parkingów rowerowych – zwłaszcza przy szkołach i budynkach użyteczności publicznej;
• dopuszczenie parkowania na chodnikach pod warunkiem zachowania co najmniej 2,5 metra dla pieszych;
• uregulowanie możliwości ograniczania przez samorząd maksymalnego czasu parkowania w danym miejscu
• zniesienie ustawowych ograniczeń czasu pobierania oraz wysokości opłat parkingowych, powiązane z umożliwieniem jednostkom samorządu terytorialnego elastycznego ich ustalania – w tym również w zależności od stopnia zajętości miejsc parkingowych
• stworzenie sieci centrów co-workingowych, w celu możliwości pracy blisko domu, lecz poza domem (wielu Polaków ma małe mieszkania lub wynajmuje pokoje, w których telepraca jest trudna);
• zachowanie na uczelniach części zajęć prowadzonych zdalnie;
• weekendowe zamykanie niektórych ulic, w celu zapewnienia miejsca na spacery i działania integrujące mieszkańców

Skupienie się na utrzymaniu, a w dalszej perspektywie rozwoju transportu publicznego to też rozwiązanie mające na celu troskę o środowisko. Powracanie do samochodów osobowych jako najbezpieczniejszych środków transportu nie jest bowiem najlepszym rozwiązaniem. Autorzy zwracają również uwagę na konieczność przekazania samorządom wojewódzkim i powiatowym ryczałtowo środków przeznaczonych uprzednio na dopłaty do ulg ustawowych oraz Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.

Z pełną treścią raportu można zapoznać się tutaj.