11 grudnia 2019 roku Zrzeszenie Gmin Województwa Lubuskiego podjęło stanowisko w sprawie konieczności wyeliminowania zjawiska nadużywania prawa do informacji publicznej. Obowiązująca ustawa o dostępie do informacji publicznej nakłada na JST obowiązek udzielania wszelkich informacji na temat stanu gminy i w praktyce nie określa jakichkolwiek granic korzystania z tego uprawnienia.
Taki stan rzeczy powoduje, że gmina ma obowiązek udzielać odpowiedzi na pytania w tym przedmiocie niezależnie od tego ile tego typu zapytań jest składanych, w tym nierzadko przez jedną i tę samą osobę. Często zapytania te są składane w odrealnieniu od celu, jaki przyświeca wnioskodawcy w uzyskaniu informacji – wskazuje Zrzeszenie Gmin Województwa Lubuskiego. Ponadto, jak donoszą autorzy stanowiska, analiza wniosków o dostęp do informacji publicznej prowadzi do stwierdzenia, że w większości wnioski te są składane przez te same osoby, których celem nie jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, lecz złożenie takiej ilości wniosków, która spowoduje paraliż pracy urzędu, a co najmniej bieżącej pracy osoby oddelegowanej do obsługi tego typu zadań.
Kwestie konieczności wprowadzenia zmian w zasadach dostępu do informacji publicznej są postulowane przez Związek Powiatów Polskich od wielu lat. Ustawa o dostępie do informacji publicznej jest delikatnie mówiąc niedoskonała i pozwala na uzyskanie informacji publicznej niezgodnie z intencją ustawodawcy. Ponadto, niefortunna próba uniezależnienia procedur dot. uzyskania informacji od regulacji KPA stwarza wiele problemów (np. w przypadku konieczności wydania decyzji odmawiającej dostępu do informacji publicznej).
W ramach prac Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, Związek Powiatów Polskich wielokrotnie zwracał uwagę strony rządowej na problemy urzędów związane z funkcjonowaniem ustawy (zredagowano nawet konkretne propozycje zmian i zapisów), jednak każda inicjatywa racjonalnego usprawnienia dostępu do informacji publicznej upada wobec argumentu postulowanej przez organizacje pozarządowe całkowitej jawności życia publicznego.
