Jeszcze o „osobie pełniącej funkcję publiczną”

Jeszcze o „osobie pełniącej funkcję publiczną” fotolia.pl

Stowarzyszenie skierowało do WSA w Gdańsku skargę na bezczynność Prezydenta Miasta w rozpoznaniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Sąd przychylił się do skargi. Jak to uzasadnił?

W ocenie Sądu Prezydent Miasta nie udzielił skarżącemu Stowarzyszeniu pełnej informacji w zakresie dwóch punktów wniosku z dnia 4 stycznia 2019 roku. Pytania zawarte w tych punktach wniosku dotyczyły bowiem wszystkich pracowników Urzędu Miasta, pełniących funkcje publiczne, a jak wynika z całokształtu przeanalizowanych okoliczności faktycznych i prawnych sprawy, istniejącą uzasadnione wątpliwości co do kompletności ujawnionych informacji.

Wyjaśniając termin „osoby pełniącej funkcję publiczną” Sąd sięgnął do definicji sformułowanej w art. 115 § 19 Kodeksu karnego, zgodnie z którym osobą pełniącą funkcję publiczną jest funkcjonariusz publiczny, członek organu samorządowego, osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę międzynarodową. Z kolei, zgodnie z art. 115 § 13 k.k. funkcjonariuszem publicznym jest:

  1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej,
  2. poseł, senator, radny, 2a) poseł do Parlamentu Europejskiego,
  3. sędzia, ławnik, prokurator, funkcjonariusz finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, notariusz, komornik, kurator sądowy, syndyk, nadzorca sądowy i zarządca, osoba orzekająca w organach dyscyplinarnych działających na podstawie ustawy,
  4. osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do wydawania decyzji administracyjnych,
  5. osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe,
  6. osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej,
  7. funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby Więziennej,
  8. osoba pełniąca czynną służbę wojskową,
  9. pracownik międzynarodowego trybunału karnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe.

Jak wskazał WSA, rozumienie pojęcia „osoby pełniącej funkcję publiczną” na gruncie ustawy o dostępie informacji publicznej jest szersze i obejmuje każdego, kto pełni funkcję w organach władzy publicznej lub też w strukturach jakichkolwiek osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jeżeli funkcja ta ma związek z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządowym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań przez władze publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują lub gospodarują mieniem komunalnym, lub majątkiem Skarbu Państwa. Funkcję publiczną pełnią osoby, które wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samorządowe zadania i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze ogólnospołecznym. Cechą wyróżniającą osobę pełniącą funkcję publiczną jest posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści wykonywanych zadań w sferze publicznej. Stąd też podmiotem pełniącym funkcję publiczną jest także osoba, której przysługuje co najmniej wąski zakres kompetencji decyzyjnej w ramach instytucji publicznej. Chodzi tu o takie stanowiska i funkcje, których sprawowanie jest równoznaczne z podejmowaniem działań wpływających bezpośrednio na sytuację prawną innych osób lub łączy się co najmniej z przygotowywaniem decyzji dotyczących innych podmiotów.

Spod zakresu funkcji publicznej wyłączone są zaś takie stanowiska, choćby pełnione w ramach organów władzy publicznej, które mają jedynie charakter usługowy lub techniczny. Również działania osób znajdujących się w strukturze instytucji publicznej mające charakter wyłącznie pomocniczy, doradczy, opiniujący, konsultujący, których wyniki nie są wiążące, tzn. mogą być uwzględnione (lub nie) przez inny podmiot kształtujący bezpośrednio w ramach instytucji publicznej sytuację prawną innych osób, nie pozwalają osób takich (pomocników, doradców, opiniujących, konsultantów) traktować jako osoby pełniące funkcje publiczne, mające związek z pełnieniem tych funkcji.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 września 2019 r., II SAB/Gd 77/19

Źródło: CBOSA

Niedz., 13 Prn. 2019 0 Komentarzy
Bartłomiej Zydel
Redaktor Bartłomiej Zydel