Do uznania, że dana informacja publiczna stanowi prawnie chronioną informację niejawną, nie jest koniecznym opatrzenie jej jedną z klauzul przewidzianych przez art. 5 ustawy o ochronie informacji niejawnych – rozstrzygnął NSA w wyroku z dnia 25 kwietnia 2019, sygn. akt: I OSK 2344/18.

W omawianym rozstrzygnięciu sąd rozstrzygał, czy informacja będące przedmiotem wniosku o udostępnienie informacji publicznej ma charakter informacji publicznej podlegającej ujawnieniu, czy też informacji niejawnej. W sensie aksjologicznym niniejszy spór sądowy jest konfliktem pomiędzy publicznym prawem podmiotowym obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej a innymi dobrami wskazanymi w art. 61 ust. 3 Konstytucji RP, a to koniecznością ochrony wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochroną porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa. Egzemplifikacja ta sprowadza się w gruncie rzeczy do ochrony takich dóbr jak: prywatności osób, ochrony dóbr policyjnych, takich jak bezpieczeństwo obywateli oraz ochrony ważnego interesu gospodarczego państwa, co należy wiązać m.in. z suwerennością gospodarczą. Ustawodawca konstytucyjny uznał, iż zasada jawności działania organów władzy publicznej stanowi ważny element demokratycznego państwa prawnego, lecz nie może być ona absolutyzowana, gdyż istnieje szereg ważniejszych dóbr i interesów niż prawo obywatela do informacji publicznej.

Do uznania, że dana informacja publiczna stanowi prawnie chronioną informację niejawną, nie jest koniecznym opatrzenie jej jedną z klauzul przewidzianych przez art. 5 ustawy o ochronie informacji niejawnych. Pogląd taki został już przyjęty w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dla zakwalifikowania danej informacji do informacji niejawnej, wystarczy element materialny, tzn. istnienie takiej jej cechy, poprzez którą to stanowi ona informację, której nieuprawnione ujawnienie spowodowałoby lub mogłoby spowodować szkody dla Rzeczpospolitej Polskiej albo byłoby z punktu widzenia jej interesów niekorzystne, także w trakcie jej opracowywania oraz niezależnie od formy i sposobu jej wyrażania. Informacja niejawna chroniona jest zatem bez względu na to, czy osoba uprawniona uznała za stosowne oznaczyć ją odpowiednia klauzulą. Jest ona bowiem niejawna z uwagi na zagrożenia wynikające z jej treści, lub sposobu jej uzyskania, a nie w następstwie klasyfikacji. Dlatego osoba, która zaniecha klasyfikacji lub dokona jej nieprawidłowo poniesie z tego tytułu odpowiedzialność.