Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Przepis ten statuuje dwie przesłanki pozwalające na odmowę wnioskodawcy żądanej informacji. Po pierwsze, wnioskodawca żąda udostępnienia informacji o charakterze przetworzonym, której podmiot zobowiązany nie posiada i musi dopiero ją wytworzyć dla potrzeb realizacji wniosku. Po drugie, wnioskodawca nie wykazał, że wytworzenie specjalnie w odpowiedzi na jego wniosek nowych informacji jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Pamiętać również należy, że art. 3 ust. 1 pkt 1 statuuje wyjątek od określonej w art. 2 ust. 2 zasady stanowiącej, że od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego. Wobec tego, że dostęp do informacji przetworzonej stanowi znaczne ograniczenie określonego w art. 61 ust. 1 Konstytucji RP politycznego prawa obywatelskiego do kontroli władz publicznych - przesłanki zastosowania tego przepisu powinny być interpretowane w sposób ścisły, a wydana na postawie art. 16 ust. 1, decyzja administracyjna powinna, zgodnie z art. 107 § 1 pkt 6 k.p.a., w obszernym uzasadnieniu faktycznym i prawnym, stosownie do zasad postępowania administracyjnego określonych w art. 8, art. 9 i art. 11 k.p.a., zawierać uzasadnienie dlaczego organ nie posiada żądanych informacji, jako informacji prostych oraz inne dane, które mogą mieć wpływ na sytuację faktyczną i prawną wnioskodawcy. Sąd jest natomiast zobowiązany do oceny czy prawdopodobne jest, że podmiot zobowiązany istotnie, aby udzielić informacji, musi ją najpierw wytworzyć.

Wyrok NSA z dnia 21 marca 2019, sygn. akt: I OSK 1060/17