Zamieszczenie dopiero w odpowiedzi na skargę kalkulacji rzeczywistych stawek kosztów i opłat (tj. wynikających z umów z przedsiębiorstwami prowadzącymi na obszarze miasta usługi holowania pojazdów oraz prowadzącymi strzeżone parkingi) w stosunku do maksymalnych stawek urzędowych, przyjętych jako obowiązujące zaskarżoną uchwałą, nie sanuje wadliwości uchwały, której podjęcia taka analiza i kalkulacja nie poprzedzała – stwierdził WSA w Białymstoku w wyroku z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. akt: II SA/Bk 790/18.

Sąd wskazał, że skoro uzasadnienie wniosku o podjęcie zaskarżonej uchwały w ogóle nie nawiązywało do rzeczywistych kosztów usuwania pojazdów z dróg oraz opłat za ich przechowywanie, obowiązujących na obszarze JST, a podjęcia uchwały nie poprzedziła analiza stawek tych kosztów i opłat oraz przedyskutowanie problemu, stwierdzić należy, że zaskarżona uchwała została podjęta arbitralnie i z istotnym naruszeniem upoważnienia ustawowego z art. 130a ust. 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Sąd nadmienił, że istotnym naruszeniem prawa przy podjęciu uchwały w niniejszej sprawie było również przyjęcie, że opłata za przechowywanie pojazdu na strzeżonym parkingu jest pobierana za każdą rozpoczętą dobę przechowywania. Ustawodawca przewidział bowiem naliczanie opłaty za każdą dobę przechowywania pojazdu, co należy rozumieć za każdą pełną dobę, a nie za dobę rozpoczętą. Rada powiatu nie została upoważniona do ustalania odmiennych zasad naliczania opłat i kosztów niż to wynika z ustawy.