Zajmowanie stanowiska w sprawach publicznych nie wymaga podstawy prawnej, nie rodzi bowiem po stronie organów właściwych obowiązku ich rozpoznania, a tym bardziej rozstrzygnięcia uwzględniającego – uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku 2 października br., sygn. akt II OSK 1804/18.

W analizowanej przez sąd sprawie Rada Powiatu Wąbrzeskiego podjęła uchwałę w sprawie Karty Samorządności. Następnie Wojewoda Kujawsko – Pomorski rozstrzygnięciem nadzorczym stwierdził nieważność tej uchwały.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Ten zaś oceniał, czy podejmując uchwałę, Rada Powiatu działała na podstawie prawa i w granicach określonej prawem kompetencji. Sąd I instancji uznał, że uchwała Rady Powiatu jest uchwałą nienormatywna, jest aktem nie władczym, wyrażającym stanowisko w sprawie. Nie ma w niej zwrotów wskazujących na to, że zawiera nakazy czy też zakazy. Rada przedstawiła publicznie swoje stanowisko, deklarując chęć uczestnictwa w dyskusji publicznej dotyczącej reżimu prawnego, w którym samorządy terytorialne muszą funkcjonować. Dlatego zdaniem WSA uchwała nie jest sprzeczna z prawem i wojewoda nie mógł wydać orzeczenia o stwierdzeniu jej nieważności. Sąd w konsekwencji uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody.

Ten zaś wniósł skargę kasacyjną. Jednakże Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł uzasadnionych podstaw prawnych dla skargi i oddalił ją. W uzasadnieniu sąd podał m.in. że: Samorząd terytorialny uczestniczy w życiu publicznym, a to oznacza, że poza wykonywaniem zadań publicznych w granicach i na podstawie prawa nie jest pozbawiony uczestniczenia w życiu publicznym w formach pozaprawnych wypowiedzi, apeli. Zajmowanie stanowiska w sprawach publicznych nie wymaga podstawy prawnej, nie rodzi bowiem po stronie organów właściwych obowiązku ich rozpoznania, a tym bardziej rozstrzygnięcia uwzględniającego.

Wyrok NSA jest prawomocny.