Stosownie do przepisu art. 154 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu, po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Celem instytucji skargi na niewykonanie wyroku sądu administracyjnego zawartej w powołanym przepisie jest zapewnienie skuteczności wyrokowi sądu. Nie zmierza do tego celu wnoszenie skargi opartej na art. 154 § 1 już po wykonaniu wyroku przez organ administracji, nawet, gdy to wykonanie nastąpiło z naruszeniem określonego w wyroku terminu. Dlatego też nie budzi wątpliwości w doktrynie i orzecznictwie sądowym, że oceniając zasadność skardze wniesionej na podstawie art. 154 § 1, sąd administracyjny bierze pod uwagę stan sprawy istniejący w czasie wnoszenia skargi. Zatem wykonanie wyroku sądu przed wniesieniem skargi jest negatywną przesłanką - uniemożliwiającą uwzględnienie skargi wniesionej na podstawie art. 154 § 1.

Wyrok NSA z dnia 20 września 2018 r., sygn. akt: I OSK 828/18