Odmowa przyjęcia korespondencji, bądź jej nieodbieranie noszą znamiona uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli. Aby jednak tego rodzaju działanie mogło zostać uznane za świadome i ukierunkowane na osiągnięcie efektu, o którym mowa w lp.1.5 załącznika nr 3 do u.t.d., konieczne jest spełnienie kilku warunków, po pierwsze adres przedsiębiorcy został ustalony i nie ma wątpliwości, że prowadzi on w tym miejscu działalność gospodarczą, odmawia on przyjęcia korespondencji, bądź przesyłki są uporczywie nieodbierane, przy czym pod pojęciem uporczywie należy rozumieć nie jednokrotne nieodebranie przesyłki, ale stałe uchylanie się od odbierania korespondencji, zaś celem takiego działania przedsiębiorcy powinno być uniemożliwienie skutecznego zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli. Dodatkowo wskazać należy na brak możliwości skontaktowania się z przedsiębiorcą czy to osobiście, czy za pośrednictwem pełnomocnika.
Tego rodzaju ustalenia są istotne z punktu widzenia możliwości przypisania przedsiębiorcy naruszenia, o którym mowa w decyzji. Jak już wyżej wskazano, dla skutecznego wszczęcia i przeprowadzenia kontroli konieczne jest zawiadomienie przedsiębiorcy o zamiarze przeprowadzenia kontroli, przy czym zawiadomienie to powinno mieć charakter rzeczywisty i niewątpliwy (art. 79 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Dopiero wówczas bowiem po stronie przedsiębiorcy powstaje obowiązek wyznaczenia osoby upoważnionej do reprezentowania przedsiębiorcy w czynnościach kontrolnych oraz przygotowania i udostępnienia dokumentów, o których mowa w zawiadomieniu. Oczywistym zatem jest, że w przypadku, gdy przedsiębiorca nie odbiera korespondencji od podmiotu uprawnionego do kontroli, pomimo tego, że pod ustalonym adresem prowadzi działalność gospodarczą, to działanie to nosi znamiona uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 marca 2018 r. II SA/Sz 1376/17
Źródło: CBOSA
