W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że opuszczenie miejsca pobytu stałego nie oznacza jedynie fizycznego przebywania w innym miejscu niż miejsce pobytu stałego. Dla zaistnienia tej przesłanki konieczne jest, aby fizycznemu przebywaniu osoby w tym miejscu towarzyszyła wola opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu oraz zamiar stałego związania się z nowym miejscem, urządzenia w nim swego trwałego centrum życiowego. Dla oceny zamiaru istotne jest z kolei to, czy okoliczności faktyczne potwierdzają wolę osoby, czy też pozostają z nią w sprzeczności.

W świetle art. 35 ustawy o ewidencji ludności "trwałość" i dobrowolność" wyprowadzenia się z konkretnego lokalu są kluczowymi przesłankami przy badaniu, czy można kogoś wymeldować bez jego wniosku lub formalnej zgody. Powołany przepis stanowi, że organ gminy wydaje z urzędu lub na wniosek decyzję w sprawie wymeldowania obywatela polskiego, który opuścił miejsce pobytu stałego albo opuścił miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 czerwca 2017 r. III SA/Kr 391/17

Źródło: CBOSA