Z uścisku dłoni można wyciągnąć wnioski o charakterze człowieka.

"Biolog dr P. H. Geraldsen stwierdził, że dłoń człowieka to najdoskonalszy instrument, jaki istnieje na ziemi. Wysoką rangę w przyrodzie człowiek faktycznie wywalczył sobie w istotnej mierze rękami. Wśród narządów dotyku dłoń zajmuje pierwsze miejsce, a pod względem wrażliwości odczuwania przewyższa ją tylko koniec języka.

Dłoń jako krańcowa część górnych kończyn człowieka pozostaje w bezpośredniej łączności z mózgiem i jest jego narzędziem wyrazu – nie tylko w działaniu, lecz także w ekspresji uczuć. Wszyscy znamy ludzi, którzy z przesadną wylewnością podają nam rękę, by potem z nadmiarem energii i siły mięśni ścisnąć naszą dłoń tak, jakby nie istniał żaden inny sposób dobitnego wyrażenia własnej osobowości. Nazbyt mocne dowody serdeczności w przesadnym uścisku ręki wskazują na osobę agresywną i żądną władzy.

Człowiek zbyt silnie ściskający dłoń jest równie niebezpieczny jak ktoś, czyj uścisk ręki jest miękki, jakby nam umykał. A oto opinia psychologów:

Miękki uścisk dłoni – Lekki, niewyczuwalny uścisk dłoni, przypominający raczej wkładanie kawałka materiału do ręki, niemal zawsze oznacza rezerwę – nie tylko w stosunku do nas, lecz całego świata, często rezerwę egoisty, który stara się stronić od innych.

Dłoń zagięta – zgiętą dłoń podaje nam człowiek, który z góry sobie coś zastrzega i ma wątpliwości, nie chce powiedzieć wszystkiego, co myśli, który nam nie ufa albo czegoś zazdrości. W obcowaniu z ludźmi podającymi zgiętą dłoń wskazana jest ostrożność.

Tylko trzy palce – Również osoby, które podają nam tylko trzy palce, lekko podginając pod spód dłoni palce serdeczny i mały, należy traktować z najwiekszą rezerwą i wziąć pod charakterologiczną lupę. Podczas gdy człowiek podający rękę z rozcapierzonymi palcami jest z gruntu niebezpieczny, to o kimś witającym się i żegnającym uściskiem trzech palców można powiedzieć, że najcześciej jest tylko zarozumiały i uważa się za kogoś lepszego.

Tylko czubki palców – każdy z nas spotkał w życiu ludzi, którzy podają tylko końce palców. Jeśli są to palce rozcapierzone, należy się mieć na baczności, bo kto tak podaje rękę, ten czce całkowicie podporządkować sobie tego drugiego.

Dłoń grzbietem do góry lub do dołu – należy jeszcze wspomnieć, że czasem ktoś może nam podać rękę odwróconą grzbietem do góry lub do dołu. Dłoń odwrócona grzbietem do góry chce nami zawładnąć, natomiast odwrócona grzbietem do dołu świadczy o niesamodzielności. Ta niesamodzielność łączy się często ze zbyt wielką szczerością i rozmownością".

Źródło: Charaktery, J.B. Delacour, Wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2000r.