Po rozpoznaniu sprawy dot. zmiany stanu wód na gruncie ze szkodą dla gruntu sąsiedniego, dnia 23 maja 2017 r. WSA w Lublinie wydał ciekawy wyrok, sygn. akt: II SA/Lu 1134/16 w przedmiocie zmiany stanu wód.

Podstawę orzekania stanowił przepis art. 29 ustawy Prawo wodne, w myśl którego właściciel gruntu, o ile przepisy nie stanowią inaczej, nie może zmieniać stanu wody na gruncie, a zwłaszcza kierunku odpływu znajdującej się na jego gruncie wody opadowej ani kierunku odpływu ze źródeł, ze szkodą dla gruntów sąsiednich (ust. 1 pkt 1). Jeżeli spowodowane przez właściciela gruntu zmiany stanu wody na gruncie szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać właścicielowi gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom (ust. 3). Sąd wskazał ,że zastosowanie art. 29 Prawa wodnego nie jest uzależnione od tego, czy szkoda nastąpiła w wyniku działania legalnego, czy nielegalnego.

Ustalenie powyższych kwestii niewątpliwie wymagało przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego odpowiedniej specjalności. Podkreślić zresztą trzeba, że w sprawach o przywrócenie stosunków wodnych na gruncie i wydanie decyzji na podstawie art. 29 ust. 3 Prawa wodnego, opinia biegłego jest zasadniczo niezbędna. Zarówno bowiem ustalenie czy w ogóle nastąpiła zmiana stanu wód na gruncie i czy ta zmiana została wywołana działaniem właściciela (właścicieli) gruntu, a także czy spowodowało to szkody, jak i następnie ustalenie sposobu zapobiegania szkodom tj. określenie odpowiednich "urządzeń", do wykonania których organ powinien zobowiązać stronę na podstawie art. 29 ust. 3 p.w., co do zasady przekraczają wiedzę ogólną i wymagają fachowej wiedzy i specjalistycznych wyliczeń.