W tym artykule opisywaliśmy wyrok WSA w Poznaniu, według którego wyczerpanie alokacji to faktyczne wyczerpanie środków, będące konsekwencją zawarcia umowy o dofinansowanie lub wydania decyzji o dofinansowaniu. Stanowisko to potwierdził ostatnio Naczelny Sąd Administracyjny.
Zdaniem NSA samo umieszczenie projektu na liście, o której mowa w art. 46 ust. 3 ustawy wdrożeniowej, nie oznacza, że projekt ten będzie realizowany i że środki przeznaczone na jego realizację zostały już wyczerpane. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego użyte w art. 66 ust. 2 ustawy wdrożeniowej sformułowanie „wyczerpanie” w odniesieniu do środków przeznaczonych na dofinansowanie projektów oznacza ich faktyczne zużycie, nie zaś jedynie potencjalną możliwość ich wydatkowania. Za takim rozumieniem wyczerpania kwoty przeznaczonej na dofinansowanie projektów przemawia według Sądu treść art. 52 ust. 2 ustawy wdrożeniowej. Przepis ten stanowi, że umowa o dofinansowanie projektu może zostać podpisana, a decyzja o dofinansowaniu projektu może zostać podjęta, jeżeli projekt spełnia wszystkie kryteria, na podstawie których został wybrany do dofinansowania. Wynika z tego, że samo umieszczenie projektu na liście projektów wybranych do dofinansowania nie stanowi wiążącego przyrzeczenia (zobowiązania) zawarcia umowy o dofinansowanie – orzekł NSA.
Ponadto jak stwierdził Sąd, nie było zasadne stanowisko organu jakoby wybranie wniosków do dofinansowania – rozumiane jako zamieszczenie wniosków na zatwierdzonej liście rankingowej – rodziło po stronie organu nienaruszalne zobowiązanie do podpisania umowy o dofinansowanie, a w konsekwencji, że jest to tożsame z „wyczerpaniem dofinansowania”. NSA podkreślił równocześnie, że zaaprobowanie przedstawionego przez organ stanowiska, iż do wyczerpania alokacji dochodzi już z momentem zatwierdzenia listy konkursowej, prowadziłoby do tego, że procedura odwoławcza stałaby się de facto procedurą iluzoryczną – poprzez niezwłoczne zatwierdzenie przez organ listy konkursowej wszystkie protesty mogłyby być bowiem zawsze pozostawiane bez rozpoznania.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2020 r., I GSK 308/20
Źródło: CBOSA
