Tytułowa teza wynika z niedawnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Co dokładnie orzekł WSA?
Sąd w pierwszej kolejności wskazał, że z porównania treści „Informacji o negatywnej ocenie wniosku” z treścią oceny eksperta (znajdującą się w aktach sprawy) wynikło, iż „Informacja…” stanowiła w zasadzie powtórzenie oceny eksperta, bez własnego stanowiska IZ, które powinno zawierać także elementy oceny faktycznej i prawnej. Sąd zasadniczo zgodził się z tym, co stwierdził organ w odpowiedzi na skargę, że ocena eksperta spełnia rolę podobną do roli biegłego w postępowaniu. Równocześnie zaznaczył, że trzeba mieć jednak na względzie, iż opinia biegłego jest istotnym, lecz nie jedynym elementem rozstrzygnięcia i nie może go zastępować. To nie ekspert, lecz organ wydaje rozstrzygnięcie, które zgodnie z przepisami powinno zostać uzasadnione – podkreślił WSA.
Jak zaznaczył WSA: to, że do postępowania w zakresie ubiegania się o dofinansowanie oraz udzielania dofinansowania na podstawie ustawy wdrożeniowej nie stosuje się przepisów Kpa oznacza, iż uzasadnienie negatywnej oceny projektu nie podlega wymogom przewidzianym dla uzasadnienia decyzji administracyjnej. Równocześnie Sąd wskazał, że nie oznacza to jednak całkowitej dowolności organu co do treści i zakresu informacji o negatywnej ocenie projektu – ocenę należy uzasadnić, co wynika w ocenie WSA wprost z art. 45 ust. 4 i z zasad określonych w art. 37 ust. 1 i 2 ustawy wdrożeniowej, w których jest mowa o przejrzystym, rzetelnym i bezstronnym dokonywaniu wyboru projektów do dofinansowania oraz o tym, że projekt podlega ocenie pod względem spełnienia kryteriów wyboru projektów.
W konsekwencji zdaniem Sądu uzasadnienie oceny wniosku powinno być takie, aby wnioskodawca mógł podjąć z organem spór i uruchomić mechanizm kontroli oceny. W przeciwnym wypadku, tj. gdy ocena projektu nie zawiera uzasadnienia lub gdy jest ono lakoniczne i nie porusza istotnych motywów lub nie przedstawia argumentów, którymi kierował się organ, strona nie ma możliwości odniesienia się w proteście do stanowiska organu – stwierdził WSA.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 maja 2020 r., I SA/Ol 52/20
Źródło: CBOSA
