Wejście w życie dyrektywy klasycznej 2014/24/UE wprowadziło istotną zmianę na gruncie postrzegania zamówień wewnętrznych (tzw. zamówień typu in-house), występujących pomiędzy instytucjami zamawiającymi a jednostkami ściśle od instytucji zamawiających uzależnionymi pod względem organizacyjnym i gospodarczym. Zamówienie wewnętrzne, uznawane dotychczas za odrębną od zamówienia publicznego formę wypełniania zadań publicznych przez zamawiających, zostało określone w treści dyrektywy klasycznej 2014/24/UE jako zamówienie publiczne. Konsekwentnie, również po raz pierwszy (nie licząc tzw. „małego in-house” z art. 4 pkt 13 ustawy Pzp), zagadnienie zamówień typu in-house zostało w tak pełen sposób skodyfikowane w ustawie Prawo zamówień publicznych.  

W treści opinii podjęto również wątek niewątpliwej styczności nowej regulacji zawartej w ustawie Pzp, z regulacją z ustawy o gospodarce komunalnej w przedmiocie wykonywania zadań własnych przez jednostki samorządu terytorialnego bezpośrednio w oparciu o tę właśnie ustawę. Zważywszy ponadto na fakt, że do udzielenia zamówień typu in-house stosuje się przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych odnoszące się do trybu zamówienia z wolnej  ręki, przypomniano zamawiającym procedurę postępowania w tym trybie, uwzględniając różnice w procedurze, wynikające z regulacji właściwych dla samego in-house’u. Jako że zamówienie z wolnej ręki to tryb niekonkurencyjny, rozwinięto wątek dotyczący podwykonawstwa dla zamówień typu in-house udzielanych w tym trybie.

Źródło uzp.gov.pl