Ustawa o działalności leczniczej w art. 33 określa zasadę solidarnej odpowiedzialności za szkody powstałe przy okazji udzielania świadczeń zdrowotnych przez lekarzy, pielęgniarki i fizjoterapeutów.
Powołany przepis odnosi się do prowadzenia praktyki zawodowej, w następującej formie:
- lekarz - w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład albo indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład albo
- pielęgniarka - w ramach indywidualnej praktyki pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład albo indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład, albo
- fizjoterapeuta - w ramach indywidualnej praktyki fizjoterapeutycznej wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład
Gdy zajdą okoliczności faktyczne określone powyżej, odpowiedzialność za powstałe szkody ponoszą solidarnie odpowiednio lekarz albo pielęgniarka albo fizjoterapeuta wraz z podmiotem leczniczym, u którego na zasadzie wyłączności wykonują oni świadczenia zdrowotne.
Szkoda, będąca przyczyną ewentualnej odpowiedzialności solidarnej, musi być następstwem udzielania świadczeń zdrowotnych albo niezgodnego z prawem zaniechania udzielania świadczeń zdrowotnych