Jak wynika z konkluzji wyrażonej przez Najwyższą Izbę Kontroli po kontroli dotyczącej organizacji, dostępności i jakości diagnostyki patomorfologicznej, Minister Zdrowia nie wywiązał się prawidłowo ze swoich obowiązków w tym zakresie.
Kontrola została przeprowadzona w latach 2017-2019 i miała odpowiedzieć na pytanie: Czy badania diagnostyki patomorfologicznej są dostępne i mają wymaganą jakość?
Jak wskazała NIK sposób organizacji i finansowania badań patomorfologicznych nie pozwalał na pełną ich dostępność i nie gwarantował odpowiedniej jakości ich wykonania.
Problemem był m.in.:
- brak odrębnego finansowania diagnostyki patomorfologicznej,
- nierównomierne rozmieszczenie zakładów wykonujących badania oraz powszechny ich outsourcing,
- brakowało także patomorfologów.
To wszystko powodowało, że pacjenci musieli długo czekać na wyniki, a ich jakość i tak w wielu przypadkach nie była najlepsza. Na końcu wydłużało to postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia, a czas w przypadku chorób nowotworowych jest kluczowy.
NIK skierowała wnioski do Ministra Zdrowia m.in. o:
- wzmocnienie roli diagnostyki patomorfologicznej w systemie ochrony zdrowia poprzez optymalne wykorzystanie dostępnych badań, właściwej jakości i właściwego finansowania, z uwzględnieniem ograniczenia ryzyka nadmiernego wzrostu kosztów świadczeń ogółem;
- przyspieszenie prac nad wyodrębnieniem procedur diagnostyki patomorfologicznej dla określenia ich kosztów oraz wyceny;
- zintensyfikowanie podjętych prac nad opracowaniem standardów akredytacyjnych w patomorfologii do wdrożenia w zakładach/pracowniach diagnostyki patomorfologicznej w zaplanowanym terminie;
- zapewnienie odpowiedniej alokacji środków finansowych w celu równomiernego rozmieszczenia geograficznego zakładów/pracowni diagnostyki patomorfologicznej oraz zachęty do podejmowania specjalizacji w dziedzinach patomorfologii i neuropatologii, co pozwoli ograniczyć skutki niedoboru tej kadry medycznej;
- wykorzystanie ustawowo zagwarantowanych instrumentów do skutecznego nadzoru nad funkcjonowaniem zakładów/pracowni diagnostyki patomorfologicznej, co przyczyni się do podniesienia jakości wykonywanych badań;
- wprowadzenie systemu sieci konsultacyjnych z wykorzystaniem specjalistów z ośrodków referencyjnych dla oceny trudnych i niejednoznacznych przypadków.
Z treścią dokumentu można zapoznać się tutaj.
