Wykonywanie przez lekarza specjalistę, prowadzącego samodzielną praktykę lekarską w ramach nowo otwartej działalności gospodarczej, usług medycznych na rzecz tego pracodawcy, u którego pracował na podstawie umowy o pracę w ramach rezydentury (jako lekarz rezydent), nie jest wykonywaniem czynności wchodzących w zakres działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 18a ust. 2 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Wyrok Sadu Apelacyjnego w Katowicach z 8 lutego 2018 r. sygn. akt III AUa 1468/17.
W sprawie lekarz prowadzący działalność gospodarczą zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wydanie interpretacji w sprawie prawa do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w zadeklarowanej kwocie nie niższej, niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej.
Wnioskodawca wyjaśnił, że jego umowa o pracę zawarta z SP ZOZ wygasła z powodu zakończenia odbywania rezydentury, finansowanej przez Ministerstwo Zdrowia. Po zakończeniu szkolenia specjalizacyjnego lekarz rozpoczął świadczenie usług na rzecz tego samego szpitala w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej. Umowa o pracę na czas określony zawarta ze szpitalem w okresie poprzedzającym rozpoczęcie pierwszej działalności gospodarczej nie została rozwiązana w celu zmiany formy świadczenia na rzecz tego pracodawcy, tych samych usług na mocy innego stosunku prawnego, bowiem rozwiązana została z mocy prawa, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów.
Organ rentowy uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy a ten odwołała się do sądu. Sądy oby instancji przyznały rację lekarzowi. Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę, że w zamiarze prawodawcy umowa o pracę na czas określony jest instrumentem służącym uzyskaniu specjalizacji przez rezydenta i czynnikiem stabilizującym jego status, poprzez zagwarantowanie mu pewności zatrudnienia przez cały czas trwania specjalizacji. Taki cel umowy o pracę z rezydentem - zasadniczo odmienny od celu ujętego w treści art. 22 § 1 Kodeku pracy, pod postacią wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, w miejscu i czasie oznaczonym przez pracodawcę - wynika również z całej konstrukcji tej formy specjalizacji.
Źródło: CBOSA
