„Niezwłoczny” termin na złożenie wniosku o potwierdzenie prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ma charakter instrukcyjny.

wyrok WSA w Krakowie z 10 stycznia 2018 r., sygn. III SA/Kr 1294/17, nieprawomocny

Zgodnie z art. 54 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych decyzję w sprawie prawa do tytułowych świadczeń wydaje się na wniosek świadczeniobiorcy, a w przypadku stanu nagłego – na wniosek świadczeniodawcy udzielającego świadczenia opieki zdrowotnej złożony niezwłocznie po udzieleniu świadczenia. W stanie faktycznym leżącym u podłoża niniejszej sprawy spór dotyczył interpretacji pojęcia „niezwłocznie”. Szpital wystąpił bowiem z wnioskiem po upływie 4 miesięcy od dnia udzielenia świadczenia, co zarówno organ I instancji (prezydenta miasta), jak i II instancji (samorządowe kolegium odwoławcze) skłoniło do uznania, że wniosek jako złożony później niż niezwłocznie musi zostać rozpatrzony odmownie.

Inne stanowisko zajął WSA. Wskazał, że przepis stanowiący podstawę prawną wydawanej decyzji został umieszczony w ustawie, która zawiera zarówno przepisy prawa materialnego, jak i procesowego, dlatego charakter ustawy nie przesądza w tym wypadku charakteru powyższego terminu. Złożenie wniosku (podania) inicjującego postępowanie administracyjne jest niewątpliwie czynnością procesową, zatem należy wykluczyć możliwość zakwalifikowania powyższego terminu jako terminu materialnego, gdyż ustawodawca nie powiązał określenia „niezwłocznie" wprost z niemożnością dochodzenia uprawnienia.

Zdaniem Sądu nie sposób również przypisać terminowi określonemu pojęciem „niezwłocznie” charakteru terminu procesowego. Termin procesowy musi być terminem pewnym, a to w tym znaczeniu, iż jego upływ musi następować w konkretnej dacie, możliwej do pewnego, konkretnego ustalenia. Ustawodawca wprowadzając regulacje mające charakter terminu procesowego czyni to poprzez wskazanie momentu rozpoczęcia biegu terminu oraz określenia jego długości. Innymi słowy zasadniczo terminy, w szczególności terminy procesowe, są określane w dniach, miesiącach lub latach. Tylko w takich przypadkach możliwe jest ustalenie w sposób obiektywny, kiedy termin kończy swój bieg.

Oznacza to, że pojęcie niedookreślone "niezwłocznie" jest powiązane z terminem instrukcyjnym, który ma jedynie charakter dyscyplinujący. Niedochowanie takiego terminu nie wywołuje negatywnych skutków procesowych, w szczególności nie powoduje bezskuteczności dokonanej czynności procesowej.