Przepis art. 48 ust. 2 pkt 1 lit. d ustawy o działalności leczniczej nie jest skierowany do podmiotu tworzącego, a jego adresatem jest jedynie rada społeczna. Określa on jedynie kompetencje rady społecznej, ale nie tworzy obowiązków po stronie podmiotu tworzącego. Obowiązek zasięgania opinii rady nie został w nim wyrażony wprost.

Zgodnie z w powołanym przepisem do zadań rady społecznej należy przedstawianie podmiotowi tworzącemu wniosków i opinii w sprawach rozwiązania stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej z kierownikiem. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego rozwiązał stosunek pracy z kierownikiem publicznego zakładu opieki zdrowotnej bez zasięgnięcia opinii rady. Wojewoda rozstrzygnięciem nadzorczym uchylił  zarządzenie. W ocenie organu nadzoru pozbawienie rady społecznej możliwości wypowiadania się co do jej oceny sposobu zarządzania podmiotem medycznym, poprzez pozbawienie jej możliwości wyrażenia opinii co do rozwiązania stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej z kierownikiem podmiotu leczniczego, stanowi jawny przejaw ograniczania i marginalizowania aktywności i możliwości oddziaływania tego organu na decyzje podejmowane przez organ założycielski. Takie działanie prowadzi zaś w kierunku wyeliminowania rady społecznej z procesu realnego oddziaływanie na sposób zarządzania podmiotem leczniczym.

Sąd administracyjny uchylił rozstrzygniecie nadzorcze. W uzasadnieniu wyroku sąd oparł  się w dużej mierze na orzecznictwie powstałym na gruncie analogicznych przepisów uchylonej ustawy o zakładach opieki zdrowotnej przyznał rację organowi tworzącemu, wskazując, że nie miał on obowiązku zasięgnięcia opinii rady społecznej.

Źródło: CBOSA