W literaturze przedmiotu wskazuje się, że sprawą publiczną jest działalność zarówno organów władzy publicznej, jak i samorządów gospodarczych i zawodowych oraz osób i jednostek organizacyjnych w zakresie wykonywania zadań władzy publicznej oraz gospodarowania mieniem publicznym, czyli mieniem komunalnym lub Skarbu Państwa. Sprawami publicznymi nie są zatem konkretne indywidualne sprawy danej osoby, zwłaszcza o charakterze prywatnym, lub podmiotu niebędącego władzą publiczną lub innym podmiotem wykonującym zadania publiczne, o jakich mowa w art. 4 ust. 1 u.d.i.p.
Żądanie udostępnienia treści skarg złożonych przez pacjentów oddziału ginekologiczno-położniczego w latach 2013-2015 nie dotyczy informacji publicznej (wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 grudnia 2016 r. II SA/Sz 1158/16). W wyroku tym Sąd zwrócił uwagę, że informacji publicznej nie stanowią wszelkiego rodzaju dokumenty prywatne, które podmiot prywatny kieruje do organu administracji publicznej. Nie jest przy tym istotne, jakiego rodzaju postępowanie wszczyna dokument prywatny (administracyjne, skargowo - wnioskowe czy inne) i czy w ogóle wszczyna, bądź też, jakiej czynności organu oczekuje podmiot, składając dokument prywatny. Fakt, że dokument prywatny trafia do organu i służy realizacji powierzonych prawem zadań organu, nie oznacza, że przez to nabiera on cech dokumentu urzędowego. Dokument skierowany do organu administracji publicznej przez podmiot prywatny nigdy nie stanie się dokumentem urzędowym tylko dlatego, że został doń zaadresowany i znajduje się w jego posiadaniu. Nie nabierze zatem cech dokumentu urzędowego, w rozumieniu przedmiotowej ustawy (nawet, gdy jego forma miałaby postać oficjalnego wzoru). Formą skargi jest również pozew do sądu.
Właściwą formą poinformowania wnioskodawcy o tym, że żądana informacja nie spełnia "kryterium publiczności" jest pismo zawierające takie wskazanie i ewentualnie przytoczenie argumentacji podmiotu pytanego. Skład orzekający w sprawie niniejszej podziela tym samym stanowisko orzecznictwa, zgodnie z którym w przypadku gdy zażądana informacja nie jest informacją publiczną należy o tym poinformować wnioskodawcę w formie zwykłego pisma zawierające takie wskazanie i ewentualnie przytoczenie argumentacji podmiotu pytanego. Zastosowanie w takim przypadku formy decyzji administracyjnej (art. 16 u.d.i.p.) byłoby równoznaczne z jej wydaniem bez podstawy prawnej w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 30 marca 2017 r. II SAB/Rz 119/16
Źródło: CBOSA
