Art. 95 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej stanowi o możliwości zobowiązania do pełnienia dyżurów medycznych pracowników określonych podmiotów medycznych, którzy wykonują zawód medyczny i posiadający wyższe wykształcenie.

Natomiast art. 96 ust. 1 tej ustawy stanowi, że właśnie ci pracownicy (wymienieni w art. 95 ust. 1) mogą być, po wyrażeniu na to zgody na piśmie, zobowiązani do pracy w wymiarze przekraczającym przeciętnie 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 lipca 2016 r., IV SA/Gl 49/16).

Odesłanie jest podmiotowe, a nie przedmiotowe. Wskazuje bowiem, że regulacja dotycząca zgody i jej skutków może być stosowana wyłącznie do osób, o których mowa w art. 95 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej (czyli osób, które mogą być zobowiązane do pełnienia dyżurów medycznych).

Nie ma natomiast odesłania do okoliczności pełnienia dyżurów. Personel medyczny, który może być obciążony obowiązkiem pełnienia dyżurów medycznych, jest uprawniony do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, niezależnie od tego, czy dyżury pełni.

Źródło: CBOSA