Ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej wprowadza nowe w stosunku do ustawy o pomocy społecznej i rozporządzenia w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych zasady prowadzenia placówek wsparcia dziennego.
Z literalnego brzmienia art. 18 ust. 2 i 3 ustawy wynika, że ustawodawca rozróżnia pięć rodzajów placówek wsparcia dziennego ze względu nad podmiot prowadzący:
- placówka wsparcia dziennego prowadzona przez gminę;
- palcówka wsparcia dziennego prowadzona przez podmiot, któremu gmina zleciła realizację zadania;
- placówka wsparcia dziennego prowadzona przez podmiot, który uzyskał zezwolenie wójta;
- placówka wsparcia dziennego o zasięgu ponadgminnym prowadzona przez powiat;
- placówka wsparcia dziennego o zasięgu ponadgminnym prowadzona podmiot, któremu powiat zlecił realizację zadania.
Z art. 19 wynika, że prowadzenie placówki wsparcia dziennego wymaga zezwolenia wójta. Uwzględniając jednak brzmienie art. 18 ust. 2 i 3 ustawy wynika jednak, że o pozwolenie nie będą musiały się powiaty oraz te podmioty, którym gmina i powiat zlecą realizację zadania.
W ustawie brak przepisu, który wprost wskazywałby organ miejscowo właściwy do załatwienia sprawy. Również zastosowanie wprost KPA w tym zakresie nie prowadzi do konstruktywnych wniosków w tym zakresie. Przypomnę tylko, że zgodnie z art. 21 §1 KPA właściwość miejscową organu administracji publicznej właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się:
- w sprawach dotyczących nieruchomości - według miejsca jej położenia; jeżeli nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów, orzekanie należy do organu, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości,
- w sprawach dotyczących prowadzenia zakładu pracy - według miejsca, w którym zakład pracy jest, był lub ma być prowadzony,
- w innych sprawach - według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju, a w braku zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub jednej ze stron; jeżeli żadna ze stron nie ma w kraju zamieszkania (siedziby) lub pobytu - według miejsca ostatniego ich zamieszkania (siedziby) lub pobytu w kraju.
Sprawa o wydanie zezwolenia na prowadzenie placówki wsparcia dziennego nie jest sprawą dotycząca nieruchomości, nie każdy z palcówek wsparcia dziennego będzie również zakładem pracy (np. jeżeli praca będzie wykonywana przez wolontariuszy). W takim przypadku z literalnego brzmienia powołanych przepisów wynika, że właściwym do rozpoznania sprawy powinien być wójt właściwy wg. miejsca zamieszkania (siedziby) strony.
Przykład: Stowarzyszenie X z siedzibą w gminie Y zamierza prowadzić placówkę wsparcia dziennego na terenie gminy Z.
Wykładnia funkcjonalna powołanych przepisów wskazuje jednak, że właściwym do wydania zezwolenia powinien być wójt tej gminy, na terenie której placówka wsparcia dziennego będzie prowadzić działalność. Zalecam w tym zakresie posiłkowanie się art. 21 §1 pkt 2 KPA.
Chociaż nie wynika to wprost z ustawy zezwolenie, uwzględniając art. 104 KPA, zarówno wydanie jaki i odmowa wydania zezwolenia na prowadzenie placówki wsparcia dziennego będzie załatwiane w formie decyzji administracyjnej. Organem odwoławczym będzie SKO. Zezwolenie wydaje się na czas nieokreślony.
