Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Zatrzymanie prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu – uznanie za dłużnika musi być ostateczne

Zatrzymanie prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu – uznanie za dłużnika musi być ostateczne fotolia.pl

Tytułowe stwierdzenie wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Co dokładnie orzekł Sąd?

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie podkreślił, że związany charakter decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy nie oznacza, że środek przewidziany w przepisie art. 5 ust. 5 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów może być przez starostę stosowany automatycznie, w sytuacji otrzymania od właściwego organu wniosku, o którym mowa w ust. 3b ustawy. Z przepisu art. 5 ust. 3b ustawy wynika bowiem, że wniosek organu właściwego dłużnika o zatrzymanie prawa jazdy może zostać skierowany do starosty dopiero, gdy decyzja o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych stanie się ostateczna – wskazał Sąd. W ocenie WSA jest to warunek konieczny złożenia takiego wniosku – oznacza to, że w postępowaniu w sprawie zatrzymania prawa jazdy organ powinien dokładnie zweryfikować, czy decyzja o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych posiada walor ostateczności, bowiem tylko taka decyzja może być podstawą wniosku o zatrzymanie prawa jazdy.

Sąd podkreślił, że ustalenia prowadzące do stwierdzenia, iż decyzja o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych powinny być dokonane w sposób szczególnie wnikliwy i precyzyjny w sytuacji, w której dłużnik alimentacyjny nie odebrał osobiście decyzji o uznaniu go za osobę uchylającą się od zobowiązań alimentacyjnych, lecz doręczenie takie zostało uznane za skuteczne w trybie art. 44 k.p.a.

Ze znajdującej się w aktach omawianej sprawy decyzji Wójta Gminy o uznaniu Skarżącego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych nie wynikało, aby decyzja ta była ostateczna: na decyzji tej nie widniała jakakolwiek wzmianka o jej ostateczności; brak było także adnotacji o uznaniu doręczenia za skuteczne w trybie art. 44 k.p.a. na potwierdzeniu odbioru tej decyzji czy też na samej przesyłce.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lipca 2020 r., III SA/Kr 984/19

Źródło: CBOSA

Pt., 7 Sp. 2020 0 Komentarzy Dodane przez: Bartłomiej Zydel