Pomoc społeczna ma zmierzać do pomocy, a nie do całkowitego wyręczania osób w pozyskiwaniu środków na życie. Nie może również zmierzać do zaspokojenia wszelkich zgłaszanych żądań. Wyrok WSA w Poznaniu z 4 czerwca 2020 r. sygn. II SA/Po 962/19.

Sprawa dotyczyła przyznania zasiłku okresowego. W uzasadnieniu wyroki sąd wsadzał, że skarżący podejmował próby zrzeczenia się przyznanej mu pomocy w formie gorącego posiłku, kwestionując jakość posiłków i obsługi. Zdaniem Sądu rezygnacja z pomocy w formie gorących posiłków, chociażby nawet wiązała się z określonymi zastrzeżeniami co do pracy placówki przygotowującej posiłki, nie daje podstaw, aby otrzymać "w zamian" wyższy zasiłek okresowy. Okoliczności odbioru posiłków mogą skarżącemu nie odpowiadać, jednak musi on mieć świadomość, że nie mając dochodów, korzysta z pomocy nieodpłatnej, a ta jest świadczona w określonych formach – nie tylko przez przyznawanie środków finansowych.

Źródło: CBOSA