Zmniejszenie dochodu w związku z wprowadzeniem regulacji ustawowej powodującej obniżenie wysokości świadczenia emerytalnego spełnia przesłankę "utraty dochodu", o której mowa w art. 3 pkt 23 lit. c ustawy o świadczeniach rodzinnych. Brak jest bowiem jakichkolwiek podstaw do odmiennego traktowania tych osób, których dochody zostały obniżone poprzez ingerencję ustawodawcy. Tak wynika z wyroku WSA w Krakowie z 31 października 2019 r. sygn. III SA/Kr 894/19.
W sprawie organ orzekł o odmowie przyznania skarżącemu prawa do zasiłku rodzinnego wraz z dodatkami na dziecko w okresie zasiłkowym 2018/2019. W ocenie organu zarówno ponowne ustalenie z urzędu emerytury, jak też jej waloryzacja zdaniem organu nie mieszczą się w katalogu dochodu uzyskanego i utraconego, tj. art. 3 pkt 23 i 24 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych. W odwołaniu od decyzji a następnie w skardze do sądu (bowiem SKO utrzymało decyzję organu I instancji w mocy) skarżący wskazał, że organ nie uznał dokonanego w wyniku regulacji zawartej w ustawie z 16 grudnia 2016 roku o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 roku. poz. 2270) ponownego ustalenia wysokości prawa do emerytury, wiążącego się z wprowadzeniem określonej ustawowo jej maksymalnej wysokości za utratę dochodu (obniżona emerytura od 1.10.2017 roku).
Sąd przyznał rację skarżącemu, wskazując, że w orzecznictwie sądowym odnoszącym się do wykładni pojęcia „utraty dochodu”, przyjmuje się, że nie chodzi jedynie o utratę zatrudnienia w całości, ale dla przyjęcia utraty dochodu wystarczająca jest utrata zatrudnienia w części, np. wskutek zmniejszenia wymiaru czasu pracy i płacy. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. akt. I OSK 759/12, jeżeli ustawodawca definiuje, że pod pojęciem utraty dochodu należy rozumieć utratę zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, to to ostatnie pojęcie obejmuje również utratę zatrudnienia lepiej płatnego na rzecz gorzej wynagradzanego, nawet jeżeli do tego doszło w drodze wypowiedzenia zmieniającego. Podobnie w wyroku z 19 stycznia 2018 r., sygn. akt I OSK 1728/17 Naczelny Sąd Administracyjny skoro "utrata zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej" czyli "strata, zanik, ubytek" zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej jest zdarzeniem powodującym, że określona osoba przestaje uzyskiwać jakikolwiek dochód, bądź też powodującym, że jej dotychczasowy dochód ulega częściowemu zmniejszeniu, to nie sposób wiązać tego pojęcia wyłącznie z całkowitym ustaniem prawnego stosunku zatrudnienia. W pojęciu tym będą mieściły się wszelkie zmiany związane z zatrudnieniem lub inną pracą zarobkową określonej osoby wpływające na zmniejszenie jej dochodów. Wykładni art. 3 pkt 23 lit. c ustawy o świadczeniach rodzinnych nie można ograniczać wyłącznie do sytuacji, w której stosunek pracy ustał.
Wyrok jest nieprawomocny.
Źródło: CBOSA