Skoro zasiłek celowy ma wspomagać osoby, które poniosły straty w wyniku zdarzeń losowych w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych, których własnym staraniem, przy użyciu posiadanych przez siebie środków, same we własnym zakresie nie są w stanie przezwyciężyć, to obowiązkiem organu odmawiającego przyznania pomocy jest wyjaśnienie okoliczności wskazujących, że w konkretnym przypadku przesłanki do przyznania żądanej formy pomocy nie wystąpiły. Wyrok WSA w Poznaniu z 16 października 2019 r. sygn. IV SA/Po 413/19.

W sprawie strona wystąpiła o przyznanie zasiłku w związku z wystąpieniem zdarzenia noszącego znamiona klęski żywiołowej dla osób lub rodzin, które poniosły straty w gospodarstwach domowych w wyniku huraganu i nawałnicy z sierpnia 2017 r. Sąd dokonując kontroli zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji uznał, że SKO rozpoznając sprawę jako organ odwoławczy, nie wywiązało się z obowiązków jakie ciążą na organie II instancji, a przynajmniej okoliczność wywiązania się z tych obowiązków nie wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji. Uzasadnienie zaskarżonej decyzji zasadniczo ograniczało się do przedstawienia bezspornego stanu faktycznego w zakresie dochodów rodziny oraz strat przez nią poniesionych w wyniku wystąpienia zdarzenia losowego, a także do przedstawienia teoretycznych rozważań dotyczących zasiłku celowego. Z uzasadnienia decyzji nie wynikało natomiast by Kolegium dokonało samodzielnej oceny sytuacji Skarżącego, a przede wszystkim nie wyjaśniło jednak z jakich powodów uznało, że Skarżący był w stanie dokonać odbudowy zniszczonego budynku gospodarczego bez pomocy organów pomocy społecznej. Przyznanie wybranym mieszkańcom gminy zasiłku celowego powinno - pomimo uznania administracyjnego - charakteryzować się równym traktowaniem. W sytuacji załączenia do odwołania decyzji wydanej przez ten sam organ, zdaniem Skarżącego w podobnym stanie faktycznym, obowiązkiem organu było odniesienie się do tej okoliczności w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, czego Kolegium nie uczyniło.

Źródło: CBOSA